Lalki moich dzieci

Kiedy dzieci zaczęły tworzyć swoje własne lalki, wszystkie umieszczano we framudze w stołowym pokoju. W miarę zwiększania populacji zabawek, lalki podzieliły się na dwa obozy. Jeden został na starym miejscu i otrzymał nazwę Framużaki, a drugi zamieszkał w dużej szkatule pod piecem w pokoju szkolnym – stąd nazwa Szkatulaki. W pierwszych chwilach oba obozy żyły ze sobą w zgodzie. Z czasem różnice między nimi zaczęły się uwidaczniać. Framużaki prowadzili prawdziwie „męski" żywot. Spali na gołych deskach i rośli w siłę. Za to Szkatulaki całkiem „zniewieścieli". W starej cukiernicy zorganizowali salę balową, nosili się w zdobnych aksamitach i bogactwie. Można było przewidzieć, że pokój między dwoma obozami nie będzie stały. Zbliżał się wielki konflikt.
Maria Konopnicka - urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.
Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").