Polen

"Jak uczyłem się podczas okupacji" - temat wypracowania szkolnego nakłonił uczniów pewnego profesora do osobistych opowieści na temat codziennego życia podczas II wojny światowej. Tadeusz Borowski zebrał te rękopisy, przeczytał i na ich podstawie stworzył zbiór opowiadań, w których młodzieńczy, prostoduszny, niewinny narrator zdaje sprawozdanie ze społecznych niesprawiedliwości, środowiskowych napięć czy subtelnych sposobów łamania życiorysów ludzi mieszkających pod okupacją.Doskonała lektura dla czytelnika poszukującego źródła informacji na temat wojennej codzienności z dala od frontu walki.Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Co jest godne zapamiętania, jeśli chodzi o wydarzenia XX wieku? Dlaczego niektórzy owo minione sto lat zwą wiekiem dwubiegunowym? ,,Najkrótsze stulecie" to suma przemyśleń autora na temat wieku XX, którego treścią polityczną była rywalizacja dwóch systemów: kapitalistycznego i komunistycznego, zakończona u progu lat 90. wraz z upadkiem ZSRR i bloku wschodniego. ,,Szkic, który tu przedstawiam, nie jest historią, lecz próbą zrozumienia kończącego się stulecia, do czego, oprócz osobistego doświadczenia, niezbędnym instrumentem są lektury" - tak pisał o swoim utworze sam Toeplitz. Jeśli szukasz wartościowej i przyjemnej w odbiorze publicystyki, bez wahania sięgnij po ten zbiór szkiców literackich. Dzięki nim łatwiej wyjaśnić zdarzenia z przeszłości, zrozumieć współczesne dzieje, a nawet uniknąć błędów przyszłości w myśl popularnej łacińskiej maksymy: ,,Historia jest nauczycielką życia". Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

Powieść autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Skąd się wzięła polska kultura masowa i jakie są jej główne atuty? Na czym polega fenomen dostępu do szybkiego przepływu informacji i łatwo przyswajalnej, taniej rozrywki? ,,Mieszkańcy masowej wyobraźni" to zbiór szkiców o społecznym oddziaływaniu środków masowego przekazu i popularności twórczości przeciwstawianej tej elitarnej, wysokoartystycznej. Toeplitz prezentuje różne aspekty kultury masowej ze szczególnym uwzględnieniem jej związków z socjalistycznym systemem społeczno-politycznym. Rozważania autora to ważny przyczynek do wciąż aktualnej dyskusji o upraszczaniu kultury w kontekście zmian historycznych, społecznych i ekonomicznych, zauważalnych na całym świecie. Szkice zainteresują każdego, kto zadaje sobie twórcze pytania o dominujący typ kultury nowoczesnej i ceni lekki styl pisania Toeplitza, obalającego mity na temat współczesnych środków masowego przekazu. Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

La sobrecogedora historia real de los presos que tuvieron que boxear para sobrevivir en el infierno nazi; en el mayor matadero de inocentes jamás conocido... Auschwitz.Cuentan que allí, al otro lado, detrás de la alambrada, justo ahí donde el hombre nunca fue hombre, sino bestia, una vez un nazi preguntó:¿Quién sabe boxear?Unos dijeron que sí y otros dijeron que no; pero ya fuera sí o no... Allí no era vivir, sino morir.Cuentan que allí, donde el hombre por no tener no tenía ni nombre, sólo era número, triángulo o estrella y un color, un SS aburrido, cansado de matar, buscaba diversión; un rato de asueto para distraer el sopor de asesinar. Y entonces volvió a preguntar:¿Quién sabe boxear?Y cuentan que allí, detrás de la alambrada, donde los presos no eran presos, sino carne de cañón; seres humanos, más de un millón, todos asesinados y convertidos en humo, ceniza y carbón; unos hombres buenos subieron al ring por obligación, para entretener al maldito SS que buscaba diversión. Y quizá esa fue su salvación, porque allí, entre mugre, hambruna, enfermedad y mucha mezquindad, en los combates de boxeo se ganaba un poco de sopa, mantequilla y pan.Así lo recuerdan Noah Klieger y los otros 'boxeadores de Auschwitz'. Sobrecogedores testimonios de los que se pusieron los guantes para sobrevivir en el campo de concentración nazi.Noah, aquel nonagenario con la mirada clara y la piel marcada por la desgracia. Manchada por ese tatuaje infame y añejo, desgastado, que empañaba su antebrazo. 1-7-2-3-4-5, el número de la muerte. Noah, el superviviente que durante su visita a Madrid, un día del mes de enero de 2018, vestía todo de gris, claro, oscuro y marengo, quizá como un recuerdo de lo que le tocó vivir. Tiempos color ceniza. Su cuerpo de nonagenario estaba encogido, encorvado por la edad, pero su mente despejada. Dispuesta para recordar.Noah, el que cuenta que allí, al otro lado, detrás de la alambrada, un día escuchó:O sabes boxear o vas a la cámara de gas.En este libro se narra la desgarradora historia de los presos que tuvieron que boxear para sobrevivir en Auschwitz, un relato concebido con los recuerdos de Noah Klieger, Tadeusz Pietrzykowski, Jacko Razon, Judah Vandervelde, Solomon Roth, Salamo Arouch, Andrzej Rablin... y muchos más.José Ignacio Pérez nació en Madrid en mayo de 1980. Licenciado en Ciencias de la Información por la Universidad Complutense de Madrid. Ha desarrollado casi la totalidad de su trayectoria profesional en el diario MARCA. Tras unos primeros años en el periódico local Sur Madrid, medio en el que ejerció como Redactor jefe, vinculó su carrera al rotativo deportivo, donde actualmente forma parte de MARCA.com.K.O. Auschwitz. La vida en un guante es su primer libro, que nace del reportaje 'Los púgiles de Auschwitz' publicado en MARCA en 2019, por el cual fue galardonado por partida doble con los premios Online Journalism Awards, en la categoría Deportes, entregado por la Online News Association (ONA) y el Premio Nacional de Periodismo Deportivo Manuel Alcántara.

Jerzy, sławny polski reżyser po dłuższym pobycie w USA nieoczekiwanie pojawia się w Polsce. Mężczyzna ma do załatwienia kilka spraw na czele z odwiedzinami u ojca i odnalezieniem nigdy niewidzianego syna. Czy pożegnalne spotkania zapełnią pustkę w sercu reżysera i pozwolą mu z czystym sumieniem udać się w zaświaty? A może ta cała historia rozgrywa się tylko w jego wyobraźni? ,,Bezdech" to nostalgiczna opowieść o syndromie niespełnienia, lektura odpowiednia dla każdego, kto zastanawia się nad sensem życia i chce przygotować się na to, co ostateczne. Na podstawie książki powstał spektakl w reżyserii Andrzeja Barta, z Bogusławem Lindą w roli głównej i specjalnym udziałem Tadeusza Konwickiego, nagrodzony na XIII Festiwalu ,,Dwa Teatry Sopot 2013" m.in. za oryginalny współczesny polski tekst dramatyczny. Andrzej Bart (ur. 3 września 1951 r. we Wrocławiu) to prozaik, scenarzysta i reżyser filmów dokumentalnych, absolwent PWSFTviT w Łodzi. Jego pierwszym dziełem jest powieść z 1983 r. ,,Człowiek, na którego nie szczekały psy". Autor unika rozgłosu i medialnego szumu, a czasem ukrywa się pod pseudonimem, stąd bywa nazywany ,,polskim Thomasem Pynchonem". Wielu uważa Barta za jednego z najciekawszych polskich powieściopisarzy, jego książki przetłumaczono na język francuski, niemiecki, rosyjski, słoweński, węgierski, hebrajski. Artysta ma na koncie wiele odznaczeń np. Nagrodę Fundacji im. Kościelskich w Genewie za powieść ,,Rien ne va plus" (1991 r.), Złote Lwy na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni za scenariusz do filmu ,,Rewers" (2009 r.), Nagrodę Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za najlepszy tekst i reżyserię słuchowiska radiowego i filmu telewizyjnego ,,Boulevard Voltaire" (2011 r.).

Drabble to gra polegająca na pisaniu opowieści na czas przy użyciu dokładnie 100 słów. Trzeba nie lada sprawności, by w tak krótkiej i wymagającej formie otworzyć i zamknąć historię, a do tego wyraziście ją spuentować.Zbiór zawiera 140 takich utworów o różnorodnej tematyce. Dąbrowskiemu udało się stworzyć błyskotliwe komentarze do współczesności, odjechane wizje przyszłości, kameralne wyznania i analizy długoletnich związków.Lekka, brawurowa lektura wywołująca uśmiech, a czasem również zadumę.Krzysztof T. Dąbrowski – autor książek: "Naśmierciny", "Anima vilis", "Grobbing", "Naśmierciny i inne opowiadania", "Z życia Dr Abble", „Orgazmokalipsa", "Anomalia" i "Ucieczka". Dwie ostatnie ukazały się na początku 2019 roku w USA i Hiszpanii.Jego opowiadania były tłumaczone na wiele języków i publikowane w magazynach i antologiach w takich krajach jak: USA, Słowacja (w magazynie PLAYBOY), Czechy, Węgry, Rosja, Niemcy, Włochy, Anglia, Hiszpania, Izrael, Brazylia, Meksyk i Argentyna.Na podstawie jego drabbli nakręcono film krótkometrażowy "Anioł" z Anną Muchą w roli głównej.Ostatnio pracował jako scenarzysta przy pełnometrażowej wersji projektu filmowego science fiction "Angel.A".W grudniu 2018 roku odbyły się zdjęcia do kręconego w Anglii filmu na podstawie jego opowiadania.

,,Jak to w dyplomacji ładnie" to pełen wdzięku zbiorek refleksji o pracy na stanowisku dyplomaty. Książka została napisana w formie luźno powiązanych ze sobą rozdziałów, w każdym z nich można znaleźć wciąż aktualne porady dotyczące przygotowania się do objęcia stanowiska ambasadora lub zachowań zgodnych z protokołem dyplomatycznym. Uważny czytelnik odnajdzie tu również ciekawe odwołania do osobistych doświadczeń zawodowych Jana Balickiego oraz żony tego dyplomaty Janiny - współautorki książki. Komu powierza się zaszczytny urząd ambasadora? Czy zdarza się, że nominację na takiego urzędnika dostaje niewłaściwa osoba? Jak się nie zgubić w gąszczu najważniejszych zadań polskiego dyplomaty? Ta książka z pewnością zainteresuje nie tylko politologów i specjalistów w zakresie prawa międzynarodowego, ale każdego, kto chciałby poznać kulisy pracy ambasadora w latach 1959-1965.Jan Balicki (ur. 2 maja 1909 we Lwowie - zm. 30 kwietnia w Warszawie) - profesor doktor habilitowany nauk prawnych UMCS w Lublinie, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego, dyplomata. Od 4 października 1957 do 9 stycznia 1959 r. pełnił funkcję polskiego posła w Hadze, a od 9 stycznia 1959 do 1965 r. był tam ambasadorem. Jest autorem wielu książek, między innymi o historii i kulturze Holandii. Otrzymał ważne odznaczenia państwowe: Złoty Krzyż Zasług (dwukrotnie) i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.Janina Balicka podzielała zainteresowania męża Jana dotyczące prawa międzynarodowego, historii i nauk społecznych. Jan i Janina Baliccy są autorami książek pt. ,,Alarm dla ambasad", ,,Jak to w dyplomacji ładnie", ,,Historia Burów. Geneza państwa apartheidu".

Młody Hugo jest łącznikiem partyzanckim, działającym w dobie okupacji. Oficjalnie zatrudniony w warsztacie samochodowym godzi się przyjąć zadanie polegające na dostarczeniu tajnego meldunku. Zdaje się pokpiwać ze swojej misji, choć poprzedni łącznik stracił w trakcie działań życie. Przerażona jest natomiast Elżbieta – dziewczyna, z którą spotyka się Hugo. Powieść dedykowana czytelnikom zainteresowanym historią II wojny światowej i partyzantką, o której pisał nie tylko Jan Józef Szczepański w „Butach i innych opowiadaniach". Aleksander Minkowski – pisarz, scenarzysta, autor reportaży. Od 1969 do 1972 roku pracował w USA jako wykładowca na Uniwersytecie Columbia oraz w Hunter Collage. W latach 70. XX wieku był wiceprezesem Związku Literatów Polskich (oddział w Warszawie), a od 1978 do 1994 prezesem polskiej sekcji IBBY. Laureat licznych nagród literackich (m.in. Orlego Pióra i Nagrody Prezesa Rady Ministrów). Wiele jego utworów doczekało przeniesienia na sceny filmowe oraz telewizyjne, a także na deski teatrów.

Doktor Bognar zostaje niesłusznie oskarżony o przeprowadzenie eutanazji. Okręgowa Izba Lekarska pozbawia go możliwości dalszego wykonywania zawodu. Chirurg postanawia odnaleźć faktycznego sprawcę, wyjeżdża więc na prowincję. Tam wykonuje szereg zajęć związanych z konwencjonalną lub niekonwencjonalną medycyną. Ma także możliwość przyjrzenia się ludzkim charakterom i dylematom, próbom odpowiedzi na pytania dotyczące celu życia oraz sensu dokonywanych wyborów.Powieść wydano w trakcie emisji serialu pod tym samym tytułem, twórcą scenariusza był Aleksander Minkowski.

Kolejny raz Tadeusz Borowski zabiera czytelnika w miejsce, gdzie nikt nie chciałby trafić w rzeczywistości - za bramę obozu koncentracyjnego. Opis codzienności w sytuacji permanentnego zagrożenia życia daleki jest od patosu, a nawet współczucia - ofiary, gdy tylko nadarzy się okazja, płynnie zamieniają się w katów. Powściągliwy, rzeczowy styl autora wyklucza ocenę czy moralizatorstwo, prezentuje rzeczywistość taką, jaka była - brutalną, bolesną, prawdziwą. Pozycja obowiązkowa dla czytelnika zainteresowanego codziennością wojenną.Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".

Milicyjny kryminał, który stał się pierwowzorem pierwszego odcinka serialu „07 zgłoś się".Tomasz Bura opuszcza więzienie, gdzie spędził ostatnie trzy lata. Nadrzędny cel mężczyzny stanowi znalezienie pracy, jednak przedstawiane Burze oferty nie wzbudzają jego zainteresowania. Wreszcie spotyka człowieka, który przedstawia się jako Kreczet. Nieznajomy oferuje Tomaszowi zatrudnienie. Wkrótce okazuje się, że chodzi o firmę prowadzącą nielegalny import towarów. Kieruje nią gang, który usiłuje unieszkodliwić porucznik Bolesław Drwień.

Dzień z życia więźniów obozu koncentracyjnego opowiedziany z perspektywy członka tzw. Kanady - uprzywilejowanej grupy więźniów zajmujących się rozładunkiem transportów i selekcją przedmiotów. Wszelkie działania bohatera są skoncentrowane na utrzymaniu się przy życiu i zawłaszczeniu jak największej liczby podstawowych dóbr, głównie odzieży i artykułów spożywczych. W tych dramatycznych okolicznościach przetrwanie jest ważniejsze niż moralność, a zaspokojenie własnego głodu istotniejsze niż życie współwięźnia.Utwór z cyklu "Pożegnanie z Marią", jeden z najważniejszych przykładów polskiej "literatury obozowej", portretuje "człowieka zlagrowanego", który żeby przeżyć, przyjmuje postawę obojętności i cynizmu wobec dramatu rzeczywistości obozowej.Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".

Utwór stanowiący autobiografię Aleksandra Minkowskiego. Historia ludzi żyjących w dobie socjalizmu w Polsce, zaangażowanych w działania socjalistycznych związków czy należących do PZPR. Liczne opisy zdarzeń, miejsc i postaci składają się na skomplikowaną opowieść, w której występują postacie związane z ówczesnym życiem politycznym i kulturalnym (m.in. Wojciech Jaruzelski, Władysław Gomułka, Marek Hłasko, Jerzy Andrzejewski czy Adam Michnik).

Dzień z życia inteligenckiej młodzieży w czasie wojny. Narrator Tadek i jego narzeczona Maria rozmawiają o poezji. Byłaby to scena sielanki, gdyby nie to, że zza okien widać palącą się Warszawę. Młodzi - choć wyraźnie przeznaczeni do innych celów - zajmują się produkcją i sprzedażą bimbru czy kradzieżą wapna. Gdy załatwiają sprawy na mieście, rozpoczyna się łapanka...Poruszające opowiadanie inspirowane doświadczeniami autora. Tytułowy utwór całego zbioru Borowskiego o tematyce wojennej.Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".

Artur dzieli swój czas między Manhattan a Warszawę, gdzie żyją jego matka, żona i córka. W Ameryce mężczyzna wykłada na uczelni, mierząc się z problemami językowymi oraz konfliktami na tle rasowym. W Polsce usiłuje znaleźć porozumienie z matką i nastoletnią córką, które przeczuwają, że nie jest z nimi do końca szczery. Artur, przebywając w Ameryce, zdradza żonę, ona również nie dochowuje mu wierności.

Refleksje poświęcone miłości i zdradzie, ukazanie potęgi uczuć oraz ich mrocznego oblicza. Opowieść o kruchej Li, która dwa razy w tygodniu przybywa do chaty Marcina. On ma żonę, której znalazł kochanka, ona męża oraz licznych lokalnych wielbicieli. Ze złożonej sytuacji między Katarzyną a Marcinem zdaje sobie sprawę ich dorosła córka.

Gdy śmierć staje się codziennością, jej masowość i intensywność może być powodem do dumy. Tak jak dla jednego z bohaterów opowiadania, który pogardza innymi obozami zagłady. Tadeusz Borowski kolejny raz z brutalną szczerością opisuje świat zza płotu kolczastego, gdzie dla ludzi doprowadzonych na skraj wyczerpania fizycznego jakiekolwiek zasady moralne uległy zawieszeniu, a system wartości wywrócił się i przetasował.Opowiadanie przyjęło formę listów, które bohater Tadek (któremu autor użyczył wiele szczegółów własnej biografii) pisze do uwięzionej w Birkenau narzeczonej. Zgodnie z wolą autora utwór został dołączony w kolejnym wydaniu do cyklu "Pożegnanie z Marią".Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzień obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadań zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął ślub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalność komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowieściach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".

W podkarpackiej wsi Osinki, w latach 60. XIX wieku, przychodzi na świat niezwykły chłopiec. Od narodzin wyróżnia się wyglądem, a jego odmienność osiąga swe apogeum, gdy zaczynają rosnąć mu skrzydła. Tragiczna historia samotnego Józka Ptaka znajdzie nieoczekiwane echo w losach Emila Ptaka, wygodnie żyjącego w socjalistycznej rzeczywistości Warszawy. Romans Emila i niełatwe sytuacje zawodowe tworzą obyczajową fabułę, która nabiera niepokojącej niezwykłości przez wprowadzenie postaci umierającego ojca i jego prób ptasiego lotu. To melancholijne oraz tajemnicze odchodzenie przywodzi na myśl klimat „Sklepów cynamonowych".

Die 60-jährige Paula findet das Tagebuch ihrer verstorbenen Mutter. Pommern, Weihnachten 1944: Als die Russen kommen, versteckt sich die schwangere Anna in einem Bunker und später mit ihrem kranken Baby auf einem Dachboden. 1945 beginnt ihre dramatische Flucht. Als Paula von der Begegnung mit einer jungen Ärztin im Hafen von Stettin liest, gefriert ihr das Blut in den Adern. Sie macht sich auf den Weg in die Vergangenheit.Hera Lind studierte Germanistik, Musik und Theologie und war Sängerin, bevor sie mit zahlreichen Romanen sensationellen Erfolg hatte. Seit einigen Jahren schreibt sie Tatsachenromane, ein Genre, das zu ihrem Markenzeichen geworden ist. Mit diesen Romanen erobert sie immer wieder die SPIEGEL-Bestsellerliste.

While we tend to think of the great thinkers as hailing from Ancient Greece, the 19th century has had more than its fair share of sharp minds.‘400 Quotations from the Great Philosophers of the 19th Century’ is a collection of reflections, insights, and observations from some of the best brains of that era.A superb book for dipping in and out of, this makes a great gift for anyone with an interest in history or philosophy.Søren Kierkegaard (1813 – 1855) was born in Copenhagen. He is considered to be one of the founders of existential philosophy and wrote many books on religion, ethics, morality, and philosophy. Born in Poland, Arthur Schopenhauer (1788 – 1860) was one of the first philosophers to combine elements of Indian philosophy and Western philosophy, in his pursuit of transcendental idealism.Friedrich Nietzsche (1844 – 1900) is regarded as one of the 19th-century philosophers to have had a lasting effect on contemporary philosophy. Born in Germany, he wrote 14 books on subjects such as cultural criticism, and poetry. Ralph Waldo Emerson (1803 – 1882) was an American philosopher, and poet, who led the American transcendentalist movement during the 1800s.

‘100 Quotes by Arthur Schopenhauer: Great Philosophers & Their Inspiring Thoughts’ is a cherry-picked collection of some of Schopenhauer’s most incisive and pertinent observations.With many dealing with the relationship between art and philosophy, this is a superb read for artists and philosophers alike. While many of his proposals steer towards melancholy and sombreness, they’re always shot through with his dry sense of humour.A superb addition to any library or coffee table.Known as the ‘artist’s philosopher,’ Arthur Schopenhauer (1788 – 1860) was born in Danzig. At the University of Göttingen, he became aware of the Age of Enlightenment movement and the philosophers Plato and Immanuel Kant.After the death of his father, Schopenhauer lived in Weimar, where he befriended the noted playwright, poet, and novelist, Wolfgang von Goethe. Their many discussions on the nature of art and philosophy laid the groundwork for many of Schopenhauer’s later works.After a stint working for the ‘Dresden Evening Newspaper,’ he focused on his most famous work, ‘The World as Will and Idea.’

Fabularyzowana opowieść o śmierci dowódcy oddziału powstańców styczniowych Pawła Suzina. Suzin odznaczał się nie tylko wielkim patriotyzmem i odwagą. Był niezwykle charyzmatyczny i pociągał za sobą tłumy. Ludzie kochali go i szli za nim w ogień. Ten odpłacał im troską o każdego, nawet najlichszego żołnierza. Wszystkich traktował jak braci i synów. Konopnicka opowiada historię ostatniej bitwy, w którym dopełnił przeznaczenia, oddając życie za walkę o niepodległość ojczyzny.Maria Konopnicka - urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Leśniczy Rem odkrywa, że ma dar przepowiadania przyszłości. Potrafi przewidzieć nadchodzące wypadki, a ponadto orientuje się, jakie sekrety mają ludzie z jego otoczenia oraz przed jakimi dylematami przychodzi im stawać. Wie także więcej niż inni o Naczelnym, który, wraz z towarzyszącymi mu prominentami, ma spędzić urlop w pobliskim pałacu.Pisarz, scenarzysta, autor reportaży. Od 1969 do 1972 roku pracował w USA jako wykładowca na Uniwersytecie Columbia oraz w Hunter Collage. W latach 70. XX wieku był wiceprezesem Związku Literatów Polskich (oddział w Warszawie), a od 1978 do 1994 prezesem polskiej sekcji IBBY. Laureat licznych nagród literackich (m.in. Orlego Pióra i Nagrody Prezesa Rady Ministrów). Wiele jego utworów doczekało przeniesienia na sceny filmowe oraz telewizyjne, a także na deski teatrów.

„Co wspólnego ma Powstanie Warszawskie z Wyrocznią Delficką? Co w Prudentialu, słynnym drapaczu chmur, robią renesansowa dama czy admirał floty międzygalaktycznej? Jarosław Księżyk, posługując się nieco już zapomnianą formułą fantastyki socjologicznej, stworzył brawurową, niesamowitą i wciągającą story osadzoną w realiach walczącej Warszawy. Opowiadając o indywidualnych losach ludzi z różnych wieków, przedstawia uniwersalną historię wszechobecnego zła i ludzkich namiętności, które często prowadzą do tragedii. Jedyna w swoim rodzaju, wyborna lektura."Robert OstaszewskiJarosław Księżyk - informatyk, menadżer i pisarz zafascynowany fotografią. Absolwent Studium Literacko-Artystycznego przy Wydziale Polonistyki UJ oraz prezes stowarzyszenia jego absolwentów, wykładowców oraz słuchaczy. Tworzy wiersze, opowiadania i powieści rozpięte między konwencją science-fiction a literaturą obyczajową. Mieszka i pracuje w Gliwicach.

Wszystko, czego pragniesz, jest na wyciągnięcie ręki, a jednak wciąż odczuwasz wewnętrzną pustkę? Właśnie o takim stanie ducha opowiada zbiór wierszy Ilony Jaworskiej. Bohaterka lirycznych mikroscenek błąka się po współczesnym świecie konsumpcji, nadmiaru, nieistotnych relacji i pozornych rozmów. Oprócz demaskacji negatywnych aspektów rzeczywistości, utwory zebrane w tomie posiadają również wydźwięk pozytywny - zwrot w stronę duchowości i filozofii dalekowschodniej pozwala zdystansować się wobec zaborczej codzienności, porzucić egoizm, odnaleźć wewnętrzną harmonię i spokój.Inspirująca lektura dla wrażliwców zainteresowanych rozwojem osobistym. Ilona Jaworska - polska pisarka i poetka zafascynowana dalekowschodnią filozofią i sztuką życia. Ważnym impulsem dla jej twórczości była podróż do Francji, która okazała się nie tylko zmianą lokalizacji, ale także zmianą stylu bycia, nauczyła ją minimalizmu i czerpania radości z codziennych spraw.

Antek to młody i wrażliwy chłopak, który stracił poczucie sensu w życiu. Przykuty do wózka inwalidzkiego nie widzi szans na rozwój i zmianę swojego położenia. Urodziwa Helena może bez przeszkód korzystać z atrakcji świata, a jednak najwięcej satysfakcji daje jej opieka nad niepełnosprawnym chłopakiem i uszczęśliwianie innych skrzywdzonych przez życie osób. Wspólnie powołują postać "Przyjaciela", który prowadzi listowną korespondencję z samotnymi i zmarginalizowanymi adresatami. Powieść, która łapie za serce i przywraca wiarę w ludzi. Dla czytelników, którzy lubią poczuć emocjonalne dreszcze. Zofia Mossakowska - autorka powieści obyczajowych (m.in. "Kobiety z Ptasich Wysp", "Portrety na porcelanie"), opowiadań (m.in. "Faraonka", "Koty i reksy"), napisała również bajkę "Jaś w Mądrym Lesie". Kobieta-instytucja: z wykształcenia romanistka, pracowała jako nauczycielka francuskiego i polskiego, tłumaczka, sekretarka, pilotka wycieczek. Od lat najwięcej satysfakcji daje jej pisanie. Mieszka w niemieckiej miejscowości Moenchengladbach, gdzie wyemigrowała przed 1989 r. Pochodzi z Torunia, który wciąż uważa za swoje miasto. Ma męża i córkę.

„Ludzie i rzeczy" to zbiór siedemnastu nowel spod pióra wybitnej polskiej pisarki Marii Konopnickiej. Autorka w krótkich formach przygląda się ludzkim postawom i przedmiotom, którymi otaczają się bohaterowie. Zwraca uwagę na społeczne problemy i stara się dotrzeć do przyczyn ludzkich zachowań. Udowadnia, że świat nigdy nie był czarno-biały, a ludzi nie da się podzielić na dobrych i złych. O godności człowieka nie świadczy jego status materialny i pochodzenie, a wrażliwość na los innych.Maria Konopnicka - urodzona w 1842, zmarła w 1910 roku, polska nowelistka, autorka utworów dla dzieci, tłumaczka, krytyczka i publicystka. Była wielką społeczniczką. W latach 80. XIX wieku należała do grupy kobiet opiekujących się więźniami, była także członkinią Kobiecego Koła Oświaty Ludowej i Czytelni Naukowej dla Kobiet.Jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich twórców literatury dla dzieci. W utworach dla najmłodszych budowała fikcyjne światy bliskie dziecięcej wyobraźni. Codzienną rzeczywistość często mieszała z fantastyką i motywami baśniowymi (np. „Na jagody", „O krasnoludkach i sierotce Marysi", „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko").

Historia skomplikowanych relacji Artura i Ksawerego, którzy znali się od lat młodzieńczych. Wszystkie istotne etapy życia Artura, relacje szkolne, związek z kobietą, sprawy zawodowe, naznaczone są obecnością Ksawerego. W tej specyficznej relacji Artur zdaje się być człowiekiem, który wymaga przewodnictwa oraz zależny jest od poczynań tego, którego nazywa przyjacielem.Pisarz, scenarzysta, autor reportaży. Od 1969 do 1972 roku pracował w USA jako wykładowca na Uniwersytecie Columbia oraz w Hunter Collage. W latach 70. XX wieku był wiceprezesem Związku Literatów Polskich (oddział w Warszawie), a od 1978 do 1994 prezesem polskiej sekcji IBBY. Laureat licznych nagród literackich (m.in. Orlego Pióra i Nagrody Prezesa Rady Ministrów). Wiele jego utworów doczekało przeniesienia na sceny filmowe oraz telewizyjne, a także na deski teatrów.

Głównym bohaterem historii jest Mateusz, policjant z wydziału do walki z cyberprzestępczością. W życiu układa mu się nie najgorzej, aż do czasu, gdy w jego otoczeniu zaczynają ginąć ludzie. Kuriozalne wypadki, niewytłumaczalne przypadki... pętla zimnej śmierci zaciska się coraz mocniej. Kto będzie kolejny? Kto stoi za zabójstwami? Czy w podejrzanych okolicznościach wszystkich – coraz liczniejszych – śmierci palce maczały siły nieczyste? A może Mateusz ma rozdwojenie jaźni i to on morduje?Kazimierz Kyrcz Jr - policjant i autor kryminałów, horrorów oraz fantastyki.

Tętniące życiem Trójmiasto lat 90, rock, miłość i tajemnice zaświatów…Koszula w kratę – jest.Walkman i zapasowe baterie – są.Kaseta Pearl Jamu – jest.Dla Aśki, dwudziestoletniej gdynianki, rock to nie tylko pasja, ale też remedium na życiowe zawirowania. A tych ma niemało – na głowie matura, egzaminy na studia, nowa miłość i w dodatku… zdolności psychopompa, które nieoczekiwanie odkrywa w sobie pewnej sierpniowej nocy. Okazuje się, że Aśka rozmawia z umierającymi i pomaga im „przejść na drugą stronę”. Jak pogodzić zwykłe życie i niezwykłe umiejętności? Czy stąpająca twardo po ziemi dziewczyna zaakceptuje swój dar?Dla fanów urban fantasy, opowieści z pogranicza rzeczywistości, a także miłośników rocka lat 90.Agatha Rae - anglistka, gdynianka, pisarka. Zadebiutowała w 2013 roku anglojęzyczną powieścią "Oenone". W kolejnych latach ukazały się: dwutomowa powieść przygodowo-obyczajowa "Tangents" (przetłumaczona także na język szwedzki), nowele "The Belt" i "The Garden" oraz opowiadanie "Coming home for Christmas". Kolekcjonerka płyt, miłośniczka psów, fanka zespołu The Tea Party. Marzy o ponownej wizycie w Kanadzie i zwiedzeniu jej wzdłuż i wszerz. "Psychopomp" jest jej pierwszym utworem wydanym w języku polskim.