Narrative temaer: udviklingsromaner

Frustreret over undertrykkelsen og begrænsningerne i Sovjetunionen flygter den unge russer Genia i 1957 til USA, hvor alt øjensynligt er muligt. Trods de farer og den usikkerheden, der følger med at rejse ene kvinde til et fremmed land, klatrer Genia ufortrødent op ad den sociale rangstige ved hjælp af sin forstand og sin blændende skønhed. I drømmene og mulighedernes land, hvor alt glitrer og frister, slår Genia sig fast på en karriere som plastikkirurg, og hun er klar til at forsage alle farer og fristelser for at nå sit mål. Men hvert skridt op ad stigen kræver store ofrer og svære valg. Johanna Kingsley er et pseudonym for den amerikanske forfatter Robert J. Rosenblum (1938 - 2015). Under et ophold i England i 1960’erne begyndte Rosenblum at skrive på en spionroman. Det førte til et liv som forfatter til en lang række romaner i forskellige genrer, herunder spionromaner, thrillers, science fiction og romance. Han har udgivet otte romaner i eget navn og flere end femten romaner under forskellige pseudonymer, herunder Johanna Kingsley. Rosenblums roman "The Religion" fra 1982 blev filmatiseret under titlen "The Believers" med blandt andre skuespilleren Martin Sheen i en af hovedrollerne.

Sulla falsa riga della sua celeberrima commedia "Le miserie ‘d Monsù Travet", in "La carità del prossimo" Vittorio Bersezio dipinge un quadro impietoso di quella piccola borghesia piemontese – fatta di bottegai da quattro soldi e di miseri impiegati – che popola la sua Torino negli anni immediatamente successivi all’Unità d’Italia. Protagonista del romanzo è Antonio Vanardi, pittore sempre al verde che, perseguitato dai creditori, si ritrova costretto a vivere insieme alla famiglia in una soffitta. Opera schietta, a tratti addirittura crudele, ma che dona a chi la legge una panoramica a trecentosessanta gradi delle miserie (ma anche delle velleità) di un intero sottobosco sociale, che animava tutte le grandi metropoli europee in un periodo critico come quello della rivoluzione industriale.Vittorio Bersezio (1828-1900) nasce a Peveragno, nel cuneese, da una famiglia benestante e di tendenze liberali. Sebbene laureato in giurisprudenza, coltiva fin da giovane una forte passione per la scrittura, tanto da esordire come autore di teatro già nel 1842, con "Le male lingue". Attivo sia in ambito drammaturgico che narrativo, nel 1854 assume la direzione del Fischietto, importante periodico satirico. L’attività giornalistica rappresenta d’ora in poi il suo impegno principale, espresso con la fondazione di un proprio quotidiano – La Gazzetta Piemontese – e portato avanti in parallelo con la politica (nel 1865 è infatti eletto deputato). Profondamente influenzato dalla letteratura francese di Dumas, Balzac e Hugo, ma anche dal romanzo sociale di Zola, Bersezio è noto soprattutto per la commedia "Le miserie 'd Monsù Travet" (1863).

Nel 1888, a soli diciassette anni, Grazia Deledda ha già all’attivo vari esperimenti di scrittura. Alla stesura di questa sua prima opera di largo respiro, quindi, si esprimono appieno la sua precoce maturità e una grande empatia verso il vissuto delle persone che popolano la sua amata Sardegna. "Memorie di Fernanda" gira attorno alle confessioni fatte dal moribondo Guglielmo Ziskas all’adolescente che dà il titolo al romanzo. Il racconto della vita di Ziskas svela il rapporto tellurico che lo lega a molti altri personaggi, i quali sono coinvolti, loro malgrado, nella stessa grande tela di vicende umane, che funge da scenografia per una storia che reclama di essere narrata. Intrighi e tradimenti, amori e omicidi passionali: la vita, insomma, descritta nella sua più ambivalente natura. E probabilmente non basterà il viaggio – inteso come esperienza di autodeterminazione – a scrollarsi di dosso tutto questo...Grazia Deledda (1871-1936) nasce a Nuoro, quarta di sette figli, in un’agiata famiglia di proprietari terrieri. La sua scrittura è impregnata dei sentori della sua terra d’origine, dipinta efficacemente nel suo convulso ingresso nella modernità. Piccole e grandi tragedie si stagliano su un vivido tessuto sociale, descritto ora con piglio veristico, ora secondo stilemi decadentisti. Grazie a grandi capolavori come "Canne al vento", "Elias Portolu" e "Cenere", Deledda è stata la prima donna italiana a vincere il Premio Nobel (1926).

'Corcontento' è un romanzo per ragazzi pubblicato nell'Italia dei primi anni Trenta, nonché uno dei prototipi del romanzo di formazione italiano destinato al pubblico dei più piccoli. 'Corcontento' è il soprannome dato al protagonista, un giovane montanaro di soli dieci anni, povero e scalzo, che si unirà a un battaglione dell'esercito italiano. La dolorosa esperienza da soldato sarà parte integrante della formazione del carattere e della crescita del protagonista, fino al gesto eroico, seppur estremo, per salvare il paese di montagna dove è cresciuto e che tanto ama.Renzo Pezzani (1898-1951) è stato un autore italiano della prima metà del Novecento. Iniziò a scrivere subito dopo essere diventato maestro di scuola elementare e fu principalmente attivo come poeta e scrittore per l'infanzia. Nella sua copiosa produzione rientrano romanzi per ragazzi, raccolte di racconti, fiabe in versi e poesie in lingua e in dialetto, oltre che testi per opere musicali.

Cesare Debaldi nasce in una famiglia della piccola borghesia piemontese, trasferitasi a Torino in cerca di stabilità. Il padre Carlo, che da giovane aveva sognato di fare il pittore, si è ormai rassegnato al grigiore di un’esistenza qualunque. Ma per i figli – e in particolare per Cesare – fa in modo di offrire quanto di meglio si possa trovare. E Cesare, venuto su ingenuo, viziato ed abituato ad ottenere quanto in realtà non potrebbe neanche permettersi, finisce ben presto vittima della vanità di una sempre più decadente borghesia torinese, fatta di salotti chic, donne di piacere e, immancabilmente, debiti. Col solito piglio pungente che lo caratterizza, Bersezio compone un romanzo dai risvolti cinici, ma che nonostante tutto lascia ancora un barlume di speranza: di personaggi benevoli e disinteressati, infatti, se ne possono trovare anche in un mondo che sembra impazzito...Vittorio Bersezio (1828-1900) nasce a Peveragno, nel cuneese, da una famiglia benestante e di tendenze liberali. Sebbene laureato in giurisprudenza, coltiva fin da giovane una forte passione per la scrittura, tanto da esordire come autore di teatro già nel 1842, con "Le male lingue". Attivo sia in ambito drammaturgico che narrativo, nel 1854 assume la direzione del Fischietto, importante periodico satirico. L’attività giornalistica rappresenta d’ora in poi il suo impegno principale, espresso con la fondazione di un proprio quotidiano – La Gazzetta Piemontese – e portato avanti in parallelo con la politica (nel 1865 è infatti eletto deputato). Profondamente influenzato dalla letteratura francese di Dumas, Balzac e Hugo, ma anche dal romanzo sociale di Zola, Bersezio è noto soprattutto per la commedia "Le miserie 'd Monsù Travet" (1863).

Quand son père lui annonce qu'il part étudier en Argentine, Gustave, dix-sept ans, pense partir en voyage linguistique. En réalité, le jeune lycéen intègre malgré lui l’internat d’une école privée très particulière, gouvernée de main de fer par le colonel Perez, militaire retors dont les enseignements ne semblent connaître ni loi ni limite.Pour Gustave et ses camarades, totalement coupés du monde extérieur, le cauchemar et les mises à l’épreuve commencentAu travers du fond historique de ce roman noir, Céline Servat souhaite sensibiliser et informer ses lecteurs sur le phénomème des non-dits de l’Espagne post-Franco, ainsi que de la torture et des disparitions qui ont marqué l’histoire récente (1976-83) des dictatures de plusieurs pays d’Amérique latine.Céline Servat vit dans les Pyrénées Haute-Garonnaises, où elle travaille comme assistante sociale. Lectrice de la première heure, elle a toujours aimé écrire, principalement des nouvelles, dont plusieurs ont été primées.

Invasia, een verborgen deel van de aarde. Hier leven mensen, elfen, dwergen, aardmannen, smorgels, arachnieten en mockels. Hun samenleven is vredig, totdat een leger monsters het land binnenvalt en optrekt naar de hoofdstad, Amarena. De vriendinnen Linda, Miranda en Masha gaan op zoek naar de tranen van de eenhoorn. Die onvindbare, misschien wel mythische substantie kan het rijk redden. "De tranen van de eenhoorn" is een queeste, snel schakelend tussen de helden en de perfide koningin van het buurland. Wie is een medestander, wie een vijand? Niets is wat het lijkt in Invasia.

Eind van de 19de eeuw, Amsterdam. Kees Bakels is een gewone jongen, op de grens tussen kindertijd en puberteit. Hij gaat naar school. Hij wordt verliefd. Hij kijkt scherp om zich heen. Maar Kees heeft ook een sterke verbeeldingskracht, die hem vaak laat dromen over hoe de zaken zouden kunnen zijn. En misschien is dat maar goed ook, want het gaat Kees niet altijd voor de wind. "Kees de jongen" is het bekendste boek van Theo Thijssen, een bitterzoet verhaal over hoop en armoede, dromen en realiteit, deels geïnspireerd door de jeugd van de auteur zelf. In 2003 werd "Kees de jongen" verfilmd. Het personage was toen al onsterfelijk geworden en dook op in een roman van Remco Campert, een lied van Boudewijn de Groot en nog tal van andere kunstwerken.Theo Thijssen (Theodorus Johannes Thijssen, 1879-1943) was een Nederlands schrijver, onderwijzer en socialistisch politicus. Hij is onsterfelijk geworden door zijn creatie Kees de jongen, uit de gelijknamige roman. Het onderwijs was ontzettend belangrijk in zijn leven en dat merk je op elk van de 2.500 bladzijden die hij bij elkaar pende. Hij respecteert het kind als individu en weet de kinderlijke ervaring van de grotemensenwereld weer te geven in bitterzoet proza. Licht en humoristisch toont hij ons de wereld van de Amsterdamse jeugd, onderwijzers en vele anderen uit de vroege 20ste eeuw.

Henricus is 19 en zit in een inrichting. Hij kan zich gebeurtenissen uit zijn vorige levens herinneren en daardoor raken zijn gedachten soms in de knoop. Samen met Henricus keerde we terug naar zijn kindertijd, zijn jaren op school, de pogingen van leraren en zijn ouders om hem klaar te stomen voor het leven. Maar er zijn ook andere interpretaties van het boek mogelijk. Misschien is Henricus juist een vroegwijs kind. Een oude man in het lichaam van een kind, die met heel scherpe blik naar de benepenheid en schijnheiligheid van zijn omgeving kijkt. Achter het spel met de tijd zit verrassend veel maatschappijkritiek. Een ongewoon boek in het kleine maar bijzondere oeuvre van Theo Thijssen ("Kees de jongen").Theo Thijssen (Theodorus Johannes Thijssen, 1879-1943) was een Nederlands schrijver, onderwijzer en socialistisch politicus. Hij is onsterfelijk geworden door zijn creatie Kees de jongen, uit de gelijknamige roman. Het onderwijs was ontzettend belangrijk in zijn leven en dat merk je op elk van de 2.500 bladzijden die hij bij elkaar pende. Hij respecteert het kind als individu en weet de kinderlijke ervaring van de grotemensenwereld weer te geven in bitterzoet proza. Licht en humoristisch toont hij ons de wereld van de Amsterdamse jeugd, onderwijzers en vele anderen uit de vroege 20ste eeuw.

Een bundel teksten van Theo Thijssen kan natuurlijk niet zonder verhalen over schoolkinderen. "Armenschool" is een wrang, realistisch verhaal, terwijl "Meneer zelf komt een uurtje" eerder de komische toer op gaat. De rest van de bundel bevat reisverslagen van de zeven congressen van de internationale Onderwijzers Federatie die Thijssen bijwoonde tussen 1926 en 1933. Minder bekend werk van de auteur van "Kees de jongen" dat vooral de fans zal bekoren.Theo Thijssen (Theodorus Johannes Thijssen, 1879-1943) was een Nederlands schrijver, onderwijzer en socialistisch politicus. Hij is onsterfelijk geworden door zijn creatie Kees de jongen, uit de gelijknamige roman. Het onderwijs was ontzettend belangrijk in zijn leven en dat merk je op elk van de 2.500 bladzijden die hij bij elkaar pende. Hij respecteert het kind als individu en weet de kinderlijke ervaring van de grotemensenwereld weer te geven in bitterzoet proza. Licht en humoristisch toont hij ons de wereld van de Amsterdamse jeugd, onderwijzers en vele anderen uit de vroege 20ste eeuw.

Het vervolg op 'De gelukkige klas'.'Schoolland' vormt een tweeluik, samen met 'De gelukkige klas'. Beide boeken zijn geschreven in de vorm van een dagboek. Meester Staal vertelt over de kinderen in zijn klas en hoe hij hen, met pijn en moeite, voorbereidt op het leven. Soms lopen de ouders hem voor de voeten. Soms worden er heroïsche discussies gevoerd over wie mag overgaan, wie "verhoogd" mag worden, en wie niet. "Schoolland" blijft overeind omwille van de betrokkenheid van de auteur én als tijdsbeeld. We zien een vroeger Nederland, niet als in een zoete fantasie, maar de realiteit van moeizaam bevochten welvaart.Theo Thijssen (Theodorus Johannes Thijssen, 1879-1943) was een Nederlands schrijver, onderwijzer en socialistisch politicus. Hij is onsterfelijk geworden door zijn creatie Kees de jongen, uit de gelijknamige roman. Het onderwijs was ontzettend belangrijk in zijn leven en dat merk je op elk van de 2.500 bladzijden die hij bij elkaar pende. Hij respecteert het kind als individu en weet de kinderlijke ervaring van de grotemensenwereld weer te geven in bitterzoet proza. Licht en humoristisch toont hij ons de wereld van de Amsterdamse jeugd, onderwijzers en vele anderen uit de vroege 20ste eeuw.

'Majoor Frans' is een eigentijdse roman van A.L.G. Bosboom-Tuissaint over een eigenzinnige en onafhankelijke vrouw, Majoor Frans. De roman belicht het tragische liefdesverleden van Majoor Frans die als jongen werd opgevoed en opnieuw haar positie moet zien te bepalen binnen de gendernormen van haar tijd. Het boek werd al snel een groot succes en is vaak herdrukt. Hoewel Bosboom-Touissaint altijd heeft ontkend dat het boek is geschreven om een rol te spelen in de vrouwenemancipatie wordt het desalniettemin vaak gewaardeerd als een oproep voor een betere positie van de vrouw. Anna Louisa Geertruida Bosboom-Toussaint (A.L.G. Bosboom-Toussaint, 1812-1886) was een Nederlandse schrijfster en kent een groot oevre bestaande uit voornamelijk historische romans en novellen.A.L.G. Bosboom-Toussaint begon ooit als vertaalster van Franse boeken maar toen haar schrijfstijl werd ontdekt en ze positief werd belicht door het tijdschrift De Gids, kreeg Toussaint al snel erkenning en schreef ze het ene werk na het andere. De introductie van realistische en complexe karakters in de Nederlandse romans is aan haar toe te schrijven. Ze wordt gerekend tot één van de bekendste Nederlandse auteurs van de 19e eeuw en haar bekendste romans 'Majoor Frans' uit 1874 en 'Het huis Lauernesse' uit 1840 worden nog steeds veel gelezen. Ze was bevriend met belangrijke schrijvers en critici van de 19e eeuw en trad regelmatig in openbaar debat met hen. Dit was toendertijd uitzonderlijk voor een vrouwelijke schrijfster.

Czy można pozbierać do kupy świat, który w jednej chwili rozpadł się na tysiące kawałków? Takie zadanie stoi przed Aleks w trzeciej części jej przygód. Rozwód rodziców okazał się doświadczeniem dotykającym bezpośrednio także jej. A przecież niczemu nie zawiniła i najchętniej żyłaby dalej w pełnej rodzinie. Spektakularne popisy nastoletniego buntu skutecznie odwracają uwagę od kruchego, zranionego, cierpiącego wnętrza dziewczyny. Czy Aleks odzyska kiedyś spokój i równowagę? Dobra propozycja dla czytelników poszukujących szczerych i mądrych książek o dorastaniu, w stylu Ireny Jurgielewiczowej czy Beaty Andrzejczuk.Dorastanie to okres pełen napięć i niepewności, a co dopiero, kiedy w tym czasie rozwodzą się rodzice! Sytuacja rodzinna mocno wpływa na życie Aleks. Ale ona nie z tych, co bezradnie płaczą w kącie. Wrażliwa i zbuntowana dziewczyna podejmie próbę poskładania na nowo świata, który rozpadł jej się na milion kawałków. Aleksandra Giersch-Amundsen - autorka literatury młodzieżowej, w której niezwykle wiarygodnie oddaje psychikę dorastającego człowieka - targanego sprzecznymi emocjami, poszukującego siebie. Bohaterowie jej książek często zostają dodatkowo skonfrontowani z wydarzeniami, które zaburzają spokój i przewidywalność ich życia. Największą popularność zyskały jej utwory z cyklu "To ja, Aleks".

Ryan heeft er schoon genoeg van. Al jaren is hij verliefd op Lisa. Zij heeft alleen oog voor Tony, de sterspeler van het voetbalteam dat Ryan traint. Hoe kan hij haar aandacht trekken, zonder wanhopig over te komen? Een mannelijke point-of-view van een eerste verliefdheid, en één van de beste in het genre!

Teresa to stateczna i dojrzała kobieta. Pewnego razu dostaje od tajemniczego przybysza ze Szwecji pamiętnik. Rozpoczyna "śledztwo" w sprawie własnej przeszłości. Współczesność zaczyna mieszać się z wydarzeniami z okresu PRL-u, kiedy w końcówce lat 50. Jerzy, dziennikarz z dużego miasta, przyjeżdża do prowincjonalnego Konina napisać reportaż z budowy kombinatu przemysłowego. Wewnętrzna niezgoda mężczyzny wobec komunistycznej rzeczywistości powoli ustępuje rezygnacji i zgorzknieniu. W tym samym czasie swoją pierwszą miłość przeżywa licealistka Anastazja. Dziewczyna chciałaby wierzyć, że to uczucie będzie wieczne. Co łączy wszystkie te postaci? Pozycja obowiązkowa dla miłośników powieści (i filmu) "Pamiętnik" Nicholasa Sparksa.Zbigniew Wojnarowski (ur. 1956) - polonista i pisarz pochodzący z Konina, gdzie chętnie osadza akcję swoich książek. Uznany autor słuchowisk radiowych oraz powieści „Miraż" i „Pióra". Napisał także wiele opowiadań. Pod pseudonimem Dominika Stec publikuje lekkie utwory obyczajowe dla kobiet. Książki podpisane tym nazwiskiem pojawiają się na półkach wydawniczych obok utworów Katarzyny Grocholi, Izabeli Sowy czy Moniki Szwai. Największą popularność przyniosła mu seria o przygodach miłosnych Dominiki ("Mężczyzna do towarzystwa", "Kobieca intuicja", "Bingo!").

Linda, Olimpia, Margherita e Gabriella. Quattro ragazze, studentesse presso il collegio cattolico sotto la guida di Monna Bianca. Quattro storie diverse che si intrecciano nelle stanze e nei corridoi della scuola e che mostrano come la condizione delle ragazze, prima ancora di diventare donne, sia vincolata in pubblico come in privato da determinate regole sociali e convenzioni rigide, dove l'unica risposta è un'accettazione passiva che non può mai oltrepassare la soglia della convenienza.Anna Guendalina Lipparini (1862 – 1914) è stata una scrittrice italiana appartenente alla corrente del Decadentismo e nota con lo pseudonimo Regina di Luanto, anagramma di Guendalina Roti, suo nome da coniugata. Alla base della fama della scrittrice è presente l'audacia nel trattare temi controcorrente e la capacità di descrivere e condannare, con un linguaggio crudo e diretto, una società italiana di fine Ottocento ancora fortemente sessista.

Da Louis en tidlig morgen stikker af fra sin efterskole for at tage til København, har han sådan set en plan. Men han tager hul på en hæsblæsende weekend, hvor han havner i alle mulige andre situationer, mens det mest af alt virker, som om han prøver på at undgå det, der egentlig var hans mål."Som om natten varer evigt" er en hudløs ungdomsroman om identitet, seksualitet, køn og kærlighed.Christine Lind Ditlevsen (f. 1971) har læst religionsvidenskab ved Aarhus Universitet. Hun debuterede som forfatter i 2015 med ungdomsbogen "Fredag, lørdag, søndag", som både blev nomineret til Bogforums Debutantpris og Læsernes Bogpris. Sideløbende med forfattergerningen har hun arbejdet som redaktør og kommunikationsmedarbejder.

Kat er droppet ud af skolen og lever nu for weekendens fester. Med sin smartphone i hånden går hun endnu en weekend i møde – en weekend, der skal vise sig at blive et kaos af sex, druk, fest, kærlighed, tab og forsoning.Christine Lind Ditlevsen (f. 1971) har læst religionsvidenskab ved Aarhus Universitet. Hun debuterede som forfatter i 2015 med ungdomsbogen "Fredag, lørdag, søndag", som både blev nomineret til Bogforums Debutantpris og Læsernes Bogpris. Sideløbende med forfattergerningen har hun arbejdet som redaktør og kommunikationsmedarbejder.

In una Garfagnana investita dalla Seconda Guerra Mondiale, sembra quasi che Storia e Magia si siano fuse insieme, con l’intento di delineare una storia che ci tocchi nel profondo. Nel paese di Bosconero – ispirato a Fabbriche di Careggine – Francesco, undici anni, è il figlio di un disertore, che convive con la madre, la nonna e l’onta terribile di quanto si pensa suo padre abbia fatto. Ma i rastrellamenti nazisti sono poca cosa, se paragonati all’indicibile mistero che avvolge i circostanti boschi della Garfagnana. Da quelle parti, infatti, si aggirano degli esseri enigmatici, che il folklore popolare chiama "streghi", e che sono gli unici, autentici signori della notte. Sarà compito di Francesco, accompagnato da un misterioso amico apparso come dal nulla, esplorare la foresta in cerca di risposte...

Un encuentro amoroso sirve a la autora de punto de partida para plantear una excelente y única reflexión sobre el amor, el deseo, el desafío a las convenciones sociales y la inevitabilidad de los sentimientos. Un joven de alta cuna y una sirvienta empiezan a sentir una terrible atracción el uno hacia la otra. Todo se les pondrá en contra, pero la pureza de sus sentimientos se revelará como su mayor arma para enfrentarse al mundo.Elena Portocarrero fue una escritora peruana nacida en Lambayeque en 1931 y fallecida en Madrid en 2011. Agregada cultural de la Embajada del Perú en Buenos Aires, dirigió el Teatro Nacional y dio clases en las universidades de Lima y Huancayo. En 1963 llegó a recibir el Premio Nacional de Teatro.

Interesante recopilación de textos del literato y jurista Jesús Feijóo Domínguez, desde cartas al director hasta reflexiones al vuelo hechas durante sus primeros viajes o textos experimentales que pergeñaba mientras realizaba su labor como jurista. En estos textos encontraremos remembranzas del pasado, evocaciones de juventud, nostalgias, vivencias y alguna crítica, campo que también cultivó el autor. Una interesante aproximación a la vida y a las letras de este literato.Jesús Feijóo Domínguez es un autor español nacido en Extremadura. Influenciado desde siempre por sus primeras lecturas, ha hecho de la literatura una pasión que compagina con su labor profesional en el campo de la jurisprudencia. Su obra le ha valido numerosos comentarios de crítica y le ha labrado un nombre entre sus autores coetáneos.

A Brancaccio, quartiere degradato di Palermo, l’unico modo per difendersi dalla disumanità è la famiglia. Ma la famiglia di Rosario non se la passa bene. Il padre ha un’altra donna, un altro figlio, e per di più ora è in carcere per spaccio di sostanze dopanti. La madre, scoperta la doppia vita del marito, si ammala di anoressia. Su questa situazione si abbatte pure la scure dei servizi sociali: la madre finisce in una clinica per disturbi alimentari e Rosario in una casa-famiglia. Il ragazzo ricorda così Oliver Twist, in guerra contro una legge che, nel nome dei diritti dei minori, tronca i legami e separa le persone dagli affetti più cari. Nella sua lotta ai servizi sociali e nel tentativo di ricongiungersi alla madre, Rosario non potrà nulla contro una sentenza definitiva. Ma almeno c’è Anna, una ragazza di poche parole, misteriosa e affascinante, che fa una rivelazione a Rosario: solo l’amore può sconfiggere la morte.Dario Levantino (1986) è un insegnante e scrittore italiano. Il suo libro d’esordio è stato "Di niente e di nessuno" con cui ha vinto diversi premi. Il suo secondo romanzo, "Cuorebomba", è uscito nel 2019 e con "La violenza del mio amore", il terzo episodio della serie, l’autore ha continuato a seguire le vicende di Rosario.

En la madurez de su vida, un hombre repasa sus recuerdos de la infancia, la casa de sus padres, las penurias y silencios de la posguerra, sus primeros amores y los sinsabores de la vida en el Madrid de la dictadura franquista y la transición democrática española.Una deliciosa novela de crecimiento en la que el autor nos ofrece un exquisito cóctel de costumbrismo, amor y literatura; todo ello con una prosa envidiable que nos mece como una nana. Imprescindible.Pablo Sanz es un autor español nacido en Madrid. Residente desde hace años en Asturias, ejerce la docencia como profesor de instituto, labor que compagina con su pasión por la literatura, ya sea en novela o relato, y que le ha valido un nombre destacado en el panorama literario local.

Singular colección de relatos en la que el autor da rienda suelta a la imaginación más desatada. En ella asistiremos al heroismo de un niño inocente en plena Segunda Guerra Mundial, a la amargura de un torero fracasado, al temor a la muerte de un hombre común, al amor contrariado allende los mares... cuentos evocadores que nos toman de la mano y nos echan a volar.Ricardo Vázquez-Prada fue un autor español nacido en Barcelona en 1942 y fallecido en 2010. Formado en Derecho en diversas universidades europeas, colaboró en calidad de redactor con varios medios de comunicación como La Vanguardia o el Heraldo de Aragón, labor que compaginó con su amor por la literatura.

Hans er søn af godsejer Lindenow, og selvom han kun er 13 år gammel, ved han, at der efter hans fars død kommer til at hvile et tungt ansvar på hans skuldre. Han skal overtage det gamle gods og alle de forpligtelser, godsejeren har over for egnen og ikke mindst de fattige borgere. Hans får brug for en god hustru ved sin side, når den dag kommer. Præstens datter Karen og hans niece Else er Hans’ bedste legekammerater, men som årene går, begynder de begge at se på ham på en ny måde. Lidt for lidt går det op for Hans, at han en dag vil være nødt til at vælge imellem dem – hvis ikke han vælger en helt tredje."Hans Lindenow" følger den unge mands vej gennem livet og giver samtidig et interessant billede af godsejerens rolle i det danske samfund omkring århundredeskiftet. Bogen udkom oprindeligt i 1911.Henning Jensen (1838-1929) var en dansk forfatter, politiker og journalist. Han var sognepræst i flere år forskellige steder i Danmark, men blev i 1885 afskediget af kirkeminister Jacob Frederik Scavenius for nogle upassende udtalelser. Herefter begyndte Henning Jensen at skrive for flere dagblade og gav Folkekirkes og dens præsteskab nogle hårde ord med på vejen både i sin journalistik og sine bøger. Han debuterede som forfatter i 1891 med romanen "Kapellanen" og udgav efterfølgende en lang række fortællinger.

Dopo la morte della nonna, Anna viene presa in custodia dagli zii. Trascorrerà così un’infanzia spensierata, circondata dai molti cugini, a casa dei Velèna. Poi, però, l’adolescenza romperà per sempre questo delicato equilibrio. L’innocenza delle relazioni infantili dovrà infrangersi in un complesso gioco di amori non corrisposti: quello del cugino Sebastiano per Anna, di Anna per Gonario Rosa, e di quest’ultimo per Caterina, parente di entrambi. Con questo romanzo giovanile, che ha per scenografia una Sardegna vibrante di suggestioni, l’allora ventiquattrenne Grazia Deledda ha dato inizio alla propria carriera, regalandoci al medesimo tempo una storia dal sapore immortale.Grazia Deledda (1871-1936) è stata una scrittrice italiana. Considerata una delle figure più importanti della letteratura italiana, vinse il Nobel per la letteratura nel 1926, seconda donna e prima italiana a vincere il prestigioso premio. Tra le sue opere più importanti, spesso ambientate in Sardegna, ricordiamo 'Canne al vento', 'La madre', 'La via del male', 'Cenere' e 'Elias Portolu'.

Sagan fjallar um ungan Íslending sem flyst til frænku sinnar í Winnipeg rétt fyrir aldamótin 1900. Hún ber nafn sitt af Rauðárdal (Red River Valley) í Manitoba, þar sem Winnipegborg er staðsett, en þar bjó töluvert af Íslendingum þegar bókin var skrifuð. Þetta er ævintýraleg spennusaga um fólk í furðulegum aðstæðum, en er þó skrifuð af einlægni og innsæi um mannlega hegðun.Jóhann Magnús Bjarnason fæddist árið 1866 í Meðalnesi í Norður-Múlasýslu. Árið 1875 flutti hann ásamt fjölskyldu sinni vestur til Kanada, þá aðeins níu ára gamall. Jóhann átti aldrei aftur eftir að sjá fósturjörðina. Foreldrar hans námu land í Nova Scotia í Kanada, en síðar fluttist Jóhann Magnús til Winnipeg, þar sem hann gekk í skóla og gerðist svo kennari. Samhliða kennarastarfinu var Jóhann mikils metinn rithöfundur og skrifaði bæði skáldsögur, smásögur, greinar og ljóð. Verk hans eru talin hafa haft áhrif á íslenska rithöfunda sem síðar komu, til dæmis Gunnar Gunnarsson og Halldór Laxness. Jóhann lést árið 1945 og þó hann hafi aldrei átt afturkvæmt til Íslands leit hann alltaf á sig sem Íslending, enda er ýmislegt íslenskt að finna í verkum hans.

Þetta víðfræga verk Jónasar Hallgrímssonar kom út í síðasta árgangi Fjölnis árið 1847. Sagan lýsir íslenskri sveitamenningu á fyrri hluta 19. Aldar og segir frá ungum systkinum. Grasaferð er líka þroskasaga ungs drengs sem upplifir ótta og hugrekki.Jónas Hallgrímsson fæddist 16. Nóvember 1807. Dagur íslenskrar tungu er haldinn á fæðingardag hans á hverju ári. Hann var skáld, náttúrufræðingur og mikill unnandi íslenskunnar. Hann bjó einnig til fjölmörg íslensk nýyrði til þess að varðveita tungumálið.

Skin eftir skúr kom fyrst út sem framhaldssaga í tímaritinu Fróða á árunum 1886-1887, en var aldrei kláruð. Hún kom ekki út í heild sinni fyrr en 1960, 61 ári eftir lát höfundarins, þá unnin upp úr eiginhandarriti hans sem handritasafn Landsbókasafnsins varðveitir. Sagan segir frá ungum elskendum sem fá ekki að vera saman og þótti viðfangsefni hennar býsna nútímalegt þegar bókin kom loks út. Fjölbreyttir atburðir og lifandi mannlýsingar einkenna bókina, eins og höfundi einum var lagið.Jón Jónsson Mýrdal (1825-1899) var íslenskur rithöfundur og smiður. Hann var af fátæku fólki kominn og fékk því ekki þá menntun sem hann hefði viljað, en lærði þess í stað trésmiði og þótti hagleikssmiður. Hann fékkst meðal annars við að byggja kirkjur og þótti bæði listhneigður og vandvirkur. Hann skrifaði gjarnan við hefilbekkinn og lét eftir sig skáldsögur, ljóð og leikrit. Jón var um skeið búsettur í Danmörku, þar sem hann skrifaði tvær skáldsögur á dönsku. Hann hneigðist mjög að ævintýrabókmenntum, enda bera verk hans merki þess.