Biografisk skønlitteratur

It is the golden age of the silent movie. But when the heads of corpses start piling up without an explanation, the film industry’s charm wavers.And when Francis Elmer disappears and a note signed "The Head Hunter" surfaces, more questions than answers remain.Packed with suspense, tension, and thrills, Edgar Wallace’s nail-biting crime novel ‘The Avenger’ is perfect for whodunnit fans of Agatha Christie's ‘Murder on the Orient Express’ and ‘Death on the River Nile’.Edgar Wallace (1875-1932) was an English writer so prolific, that his publisher claimed that he was responsible for a quarter of all books sold in England.An author, journalist and poet, Wallace wrote countless novels, short stories, screen plays, stage plays, along with historical non-fiction.His work has been adapted into more than 160 films. In 1932, Wallace died suddenly in Hollywood, during the initial drafting of his most famous work, ‘King Kong’.

‘Sylvia's Lovers’ is a novel by English novelist and short story writer Elizabeth Gaskell, best-known for her novels ´North and South’, ‘Mary Barton’, and ‘Cranford’.Set in the 1790s in an English seaside town, ‘Sylvia’s Lovers’ tells the story of Sylvia Robson, caught between the love of her cousin Philip Hepburn and whaling harpooner Charley Kinraid.As England wages war with France, press gangs roam the streets. When Charley is forcibly taken away to fight, he asks love-rival Philip to pass on a message to Sylvia, but his silence changes their lives forever.This haunting tale of love and loss is regarded as one of Gaskells finest works.Elizabeth Gaskell (1810-1865) was an English novelist, biographer, and short story writer, renowned for her earnest and detailed descriptions of Victorian society.Among her most famous novels are ‘North and South’, ‘Mary Barton’ and ‘Wives and Daughters’. Her work has been adapted for film and TV on numerous occasions, including the BBC TV drama ‘Cranford’, starring Dame Judi Dench.Gaskell also wrote ‘The Life of Charlotte Brontë’ (1857), which was the first-ever biography of the famous English writer, Charlotte Brontë.

Nel suo folgorante esordio letterario – che contò ben ventuno riedizioni nel solo 1899 – Elizabeth von Arnim riporta, sotto forma di diario e in prima persona, le impressioni semiautobiografiche della sua vita in Germania. Per sfuggire alla frenesia urbana, Elizabeth chiede al marito, un nobile prussiano, di trasferirsi nella tenuta estiva di Nassenheide, in Pomerania. Circondata soltanto dalle tre figlie, e visitata occasionalmente dalle amiche Irais e Minora, la donna riscopre ben presto sé stessa, il valore della solitudine e quella libertà che il marito (l’Uomo della Collera) sembra volerle negare ad ogni costo. Impegnata a leggere e a sorseggiare tè, all’ombra dei suoi amati lillà, la protagonista ci trascina con sé in un’oasi di pace: ma anche in una prigione dorata della quale, con estrema modernità, Elizabeth von Arnim ha saputo cogliere le più sottili implicazioni sociali...Elizabeth von Arnim (1866-1941), pseudonimo di Mary Annette Beauchamp, nasce a Sydney da un’agiata famiglia britannica. Trascorrerà gran parte della sua vita fra l’Europa e gli Stati Uniti. Esordisce nel 1899 con "Il giardino di Elizabeth", primo di una serie di romanzi a sfondo autobiografico. Dall’infelice matrimonio col conte Henning August von Arnim-Schlagenthin, durante il quale vive in Germania, nasceranno cinque figli. Dopo la morte del marito (1910), ha una relazione con H.G. Wells, per poi sposarsi in seconde nozze con John Francis Stanley Russell, fratello del filosofo Bertrand. Dal 1919 vive separata da Russell, pur non divorziando mai, abitando in Svizzera, sulla Costa Azzurra e infine negli Stati Uniti. Fra i suoi ben ventuno romanzi – che conobbero tutti una grandissima fama anche all’epoca – si possono citare "Il circolo delle ingrate", "Vi presento Sally" e "Vera".

Hans Kaarsbergs roman tager os med til den skønne egn Nakkebjerg omkring Brønderslev, hvor høj som lav omgås hinanden som venner. I bogen skildres venskabet mellem godsejer Finsen og jægeren Jensen, som på den ene side er varmt og solidt, men som også får det til at slå revner i Finsens ægteskab, der lider under hans evindelige fravær."Folkene på Nakkebjerg" udkom første gang i 1895.Hans Kaarsberg (1854-1929) var en dansk læge og forfatter, der stod bag en lang række bøger og afhandlinger. Han skrev mange romaner og noveller samt rejsebeskrivelser og studier over folkeslag, han stiftede bekendtskab med på sine rejser ud til civilisationens afkroge. Blandt Hans Kaarsbergs mest kendte værker finder vi fortællingerne "Sort og Rødt", "Dårlige tider", "Vildt og tæmmet" samt rejsebeskrivelserne "Gennem stepperne" og "Nordens sidste nomade".

Med pistolen for brystet udleverer Erik Berger posthusets kasse til den voldsmand, som lige har skudt hans ven og såret hans kollega. Sådan begynder Sigurd Christiansens prisbelønnede roman om en menneskeskæbne, som slås ud af kurs af dramaet på posthuset."To levende og en død" kredser om problemerne ret og uret, skyld og straf. Både Erik Berger og hans familie, hans venner og omgangskreds inddrages i et fængslende handlingsforløb, hvis overraskende pointe ryster ham og sætter ham på den afgørende prøve.Sigurd Christiansen (1891-1947) er som forfatter og dramatiker Henrik Ibsens arvtager i norsk litteratur. To vældige romantrilogier skabte respekt omkring ham, og adskillige skuespil gjorde dybt indtryk, men det store publikum erobrede han med "To levende og en død", som tog førstepræmien i tredivernes store skandinaviske romankonkurrence.

Un diario personal de tapas negras revela la historia de Agnes, una joven italiana que huyó de la Segunda Guerra Mundial en un viaje en barco desde Génova hacia la Argentina.Extrañando a su familia, aún sacudida por los desastres de la guerra, aferrándose a la religión, ella tuvo que ganar fuerza para enfrentarse a los mandatos que pesaban sobre una mujer de su tiempo. No sabía que al hacerlo abría una brecha de libertad para las generaciones siguientes.Esta primera novela de Marisa Della Costa es un éxito de ventas y de crítica en Italia y en varios países hispanohablantes.

Wanneer mensen uit verschillende werelden elkaar ontmoeten, kunnen er mooie vriendschappen ontstaan. Willem Bake is een Nederlandse ingenieur wonend op Java. Hij is positief ingesteld en heeft een materialistisch wereldbeeld. Op een avond hoort hij een bijzonder fluitspel. De muzikant blijkt een kreupele Javaanse jongen genaamd Si-Benkok te zijn. Hij speelt zo wonderbaarlijk mooi dat Bake hem vraagt vaker voor hem te spelen. En langzaam ontstaat een bijzondere vriendschap. Si-Benkok laat Bake de mystiek van de Oosterse wereld zien waardoor de Nederlander Java opeens in een heel ander daglicht ziet. Maar dan plotseling gebeurt er iets vreselijks waardoor Bake voor altijd met een pijnlijk schuldgevoel blijft zitten... ‘Orpheus in de dessa’ (1903) is een prachtige Nederlands-Indische roman waarin twee werelden door een bijzondere vriendschap worden verenigd.

Nel 1892, esattamente un secolo prima delle inchieste di Mani Pulite, il neonato stato italiano vive probabilmente il primo grande scandalo della sua storia: quello relativo alle speculazioni illecite in seno all’importantissima Banca Romana. Seguendo le vicende del protagonista – Giuliano Sicuri – entriamo così nel Parlamento dell’epoca, scoprendo nostro malgrado quanti temi possano considerarsi ancora oggi all’ordine del giorno... Dalla questione del finanziamento pubblico ai partiti a quella dell’immunità parlamentare; dal vincolo di mandato all’idea populistica di una "casta" che tiene le redini del potere; ma, sopra ogni cosa, l’immortale fenomeno del trasformismo: quella pratica gattopardesca, così squisitamente italiana, che non ha mai smesso di alimentare la fantasia e la verve polemica dei grandi scrittori. Achille Bizzoni affronta tutti gli argomenti senza troppi peli sulla lingua, offrendoci la preziosa cronaca di un evento storico assolutamente essenziale per la comprensione del nostro paese.Achille Bizzoni (1841-1903), nato a Pavia, abbandona presto gli studi di giurisprudenza per combattere nella seconda e nella terza guerra d’indipendenza italiana (1859-1866). Nel 1867 assume la direzione del periodico milanese Il Gazzettino e successivamente dirige altre riviste d’ispirazione radicale (Popolo, Bandiera). Sincero fautore dei valori repubblicani e della libertà dei popoli, prende parte con Garibaldi alla Guerra Franco-Prussiana (1871) e all’insurrezione della Bosnia contro il giogo turco (1875). Chiamato dall’editore Sonzogno a collaborare a Il Secolo, nel 1894 viene mandato in Eritrea come inviato speciale. Espulso dall’Africa per il suo atteggiamento critico verso il colonialismo (1896), trascorrerà gli ultimi anni in povertà. Oltre ad aver tradotto la prestigiosa "Storia della rivoluzione francese" di Michelet, e accanto alla nutrita produzione giornalistica, Bizzoni ha anche firmato opere importanti come "L’autopsia di un amore – Studio dal vero" e "Garibaldi narrato al popolo".

De erfgename van een rijk geslacht trouwt met de foute man.In 1936, kort voor zijn dood en na een decennialange onderbreking in zijn carrière van schrijver, publiceerde Frans Coenen ‘Onpersoonlijke herinneringen’, een kroniek van het museum Willet-Holthuysen waarvan hij de conservator was. In dat Amsterdamse grachtenpand huisden onder andere de familie Diefenbach. Dochter Louise, niet bijzonder aantrekkelijk, moet zich tevredenstellen met een man die haar huwt omwille van haar geld. Ze probeert tegen beter weten in deze alcoholicus zonder drive om te vormen tot een dynamische echtgenoot, maar een drama is onvermijdelijk. Frans Coenen is de man die het leven ooit definieerde als ‘een illusieloos omlaaggaan naar de dood’ en hij kent geen genade voor zijn personages.Deze beknopte familiegeschiedenis is weleens vergeleken met de ‘Buddenbrooks’ van Thomas Mann en geldt als Coenens laatste belangrijke werk.

Josef Švejk je smířen se svým osudem, což mu ani zdaleka neubírá na jeho nekonečném elánu. Po zjištění, že Švejk je ve skutečnosti Čech, ho čeká obvinění z dezerce a rozsudek smrti. Ve vězení, kde čeká na popravu, mu duchovní útěchu poskytuje kněz Martinec. Tento nábožensky založený muž je natolik zděšen Švejkovým přístupem k životu, že se raději zpije do bezvědomí. Po sérii nedorozumění je Švejk osvobozen a vrací se ke svému pluku.Dokončení čtvrtého dílu románu o osudech Josefa Švejka, nejlepšího vojáka světové války, přerušilo Haškovo nenadálé úmrtí.Jaroslav Hašek (1883–1923) byl český spisovatel a novinář, známý především pro svůj čtyřdílný román Osudy dobrého vojáka Švejka. Napsal přes 1200 povídek a ve své tvorbě zpracovával především svoje vlastní zážitky. Byl zakladatelem satirického uskupení Strana mírného pokroku v mezích zákona.

Nyoversættelse af Rasmus Hastrup som også nyoversatte George Orwells 1984.Dyrene på mr. Jones gård gør oprør og overtager magten. I spidsen står grisene med filosofien om, at alle dyr skal være lige, men efterhånden som tiden går, korrumperes både grisene og resten af gården, og snart er det ikke muligt at skelne mellem dyr og menneske.Animal Farm udkom for første gang på dansk i 1947 under titel Kammerat Napoleon og er kendt som en satirisk allegori over det Sovjetiske styre og Stalin. Det er en evigaktuel roman om de paradoksale menneskelige behov for frihed og magt, og faren ved politisk totalitarisme.

Un escritor joven tuvo éxito con su primera novela, inesperadamente. Ahora le encargan la segunda. Para concentrarse y escribirla, y por consejo de su agente literaria, decide pasar el invierno en una casa cerca de la playa. Quiere inspirarse en su reciente separación, pero otro tema va a disputarle el centro de su nuevo libro: se fascina con una misteriosa pareja holandesa y empieza a espiarla."El tiempo robado" nos lleva por un camino de confusiones entre literatura y vida, con toques de humor y personajes desajustados en su realidad.Bárbara Aranguren (Madrid, 1957) es una escritora española. Publicó las novelas "Un amante en la Habana" (1995), "El tiempo robado" (2004) y "Detalles con importancia" (2015). Escribió los libros de relatos "Bajo la sombra de cualquier árbol" (1990), "El beso de la rana y otros cuentos " (1993) y "Madame Ming y otros relatos (2004).

In un’Italia travolta dalla Prima Guerra Mondiale, il Regio Ispettore Beatus Renatus è impegnato ad ispezionare le scuole per conto del ministero. Così, suo malgrado, è costretto a visitare quel Sud che continua ad odorare di una Spagna barocca e ormai remota, popolato da quelli che gli paiono dei veri zoticoni e su cui peraltro sembra incombere lo spettro del bolscevismo. Pubblicato nel 1920, "Il mondo è rotondo" rappresenta un romanzo particolare, nella produzione di Panzini. Un testo che sembra avvolgersi continuamente su sé stesso, come a stendere un alone di vertigine attorno alla figura enigmatica del protagonista...Alfredo Panzini (1863-1939) nasce a Senigallia, figlio di un medico riminese. Trascorsa l’infanzia a Rimini, frequenta il Convitto Nazionale Foscarini a Venezia e poi l’Università di Bologna, laureandosi in Lettere (fra i suoi docenti, anche Giosuè Carducci). Insegnerà per tutta la vita al Liceo Ginnasio Statale Terenzio Mamiani di Roma, affiancando alla professione di insegnante una vivace produzione letteraria e lessicografica. Nel 1905, infatti, è fra i compilatori del Dizionario Moderno Hoepli. Scrittore estremamente prolifico, firma una trentina di romanzi (fra cui "Rose d’ogni mese", "Il padrone sono me!" e "La sventurata Irminda"), ma è anche autore di vari saggi storici ("Sigismondo Malatesta") e letterari ("L’evoluzione di Giosuè Carducci").

Den unge, smukke lady Chartley har en fortid i den kriminelle underverden. Efter atten måneder i fængsel lægger hun sit gamle liv bag sig og gifter sig til penge og status. Det har dog ikke gjort hende lykkelig, og da hendes far og hans forbryderbande pludselig dukker op igen og truer med at ødelægge det liv, hun har bygget op, bliver hun tvunget til at vælge side ...Emmuska Orczy (1865-1947) var en ungarsk-britisk kunstner og forfatterinde, der i dag bedst huskes for bogen "I den røde Pimpernels tegn" fra 1905. Hun blev født i Tarnaörs, Ungarn, som datter af baron Felix Orczy og hans kone Emma. Familien flyttede fra Budapest til Bruxelles, og sidenhen til London, hvor Emmuska Orczy lærte at tale engelsk som 15-årig. Hun blev uddannet på forskellige kunstskoler og startede senere hen en illustrationsvirksomhed med sin mand, Montague Barstow.

"I libri segnavano acquisti fatti nel secolo decimosettimo, decimottavo, e andavano sino a tutto il tempo del Regno Italico, e del primo periodo della Restaurazione. Poi si vede che l’orologio della dignità intellettuale, o del benessere economico, aveva fermato le sue lancette". Utilizzando come felice pretesto letterario la morte di una ricca zia, Panzini immerge il suo alter-ego in un’appassionante, divertita e spietatamente ironica full-immersion nella storia dell’Italia preunitaria e delle sue precoci avvisaglie di instabilità sociale. Fra riflessioni sulle ideologie politiche, il ruolo della Chiesa e lo statuto dell’umanità, ci ritroviamo così a leggere un documento preziosissimo sull’auto-percezione di un grande intellettuale italiano agli inizi del XX secolo.Alfredo Panzini (1863-1939) nasce a Senigallia, figlio di un medico riminese. Trascorsa l’infanzia a Rimini, frequenta il Convitto Nazionale Foscarini a Venezia e poi l’Università di Bologna, laureandosi in Lettere (fra i suoi docenti, anche Giosuè Carducci). Insegnerà per tutta la vita al Liceo Ginnasio Statale Terenzio Mamiani di Roma, affiancando alla professione di insegnante una vivace produzione letteraria e lessicografica. Nel 1905, infatti, è fra i compilatori del Dizionario Moderno Hoepli. Scrittore estremamente prolifico, firma una trentina di romanzi (fra cui "Rose d’ogni mese", "Il padrone sono me!" e "La sventurata Irminda"), ma è anche autore di vari saggi storici ("Sigismondo Malatesta") e letterari ("L’evoluzione di Giosuè Carducci").

'Avonturiers' is een bundel met verhalen over ontdekkingsreizigers. De verhalen werden grotendeels geschreven toen de auteur in Italië rondom Florence en later Genua woonde. In zijn verhalen weet Van Schendel het reizen, lezen en verbeelden door elkaar te vlechten. Met zijn reisverhalen wil hij niet zozeer de kijk van de protagonist geven, vaak poogt hij vooral een ander te begrijpen. Ook voegt Van Schendel aan zijn reisverhalen vaak een historisch randje toe: zo begint 'Avonturiers' met 'Het boek der wonderen': een grotendeels fictief reisverhaal uit de veertiende eeuw over Jean de Mandeville. Met de overwegend fictieve verbeeldingswereld die Van Schendel opwekt in zijn verhalen zet hij de lezer aan tot reflectie op de werkelijkheid.De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.

Een nieuw verhaal voor grote kinderen.Leentje is een meisje van zeven jaar. Ze heeft goudblonde haren en een vrolijk gezicht. In haar familie wordt ze meestal ‘Schandaal’ genoemd. Leentje pareert de tegenslagen van het leven altijd met een glimlach, en dat is nodig, anno 1920 in Philipsdorp (Eindhoven). Ernstige werkloosheid dwingt de mensen naar de mijnen. Armoede en ziekte kunnen elk ogenblik toeslaan. De heerlijke oude taal vormt een knus verweer tegen de harde realiteit die Heijermans hier beschrijft.‘Vuurvlindertje’ is een vervolg op ‘Droomkoninkje’; de gebeurtenissen volgen elkaar chronologisch op, maar ‘Vuurvlindertje’ is ook apart te lezen.De Nederlander Herman Heijermans (1864 – 1924) heeft een aantal romans op zijn naam staan maar schreef vooral korte verhalen en toneel. Hij schreef onder een aantal pseudoniemen, waaronder Samuel Falkland en Koos Habbema. Heijermans begon als toneelrecensent bij De Telegraaf. De kritieken die hij daarvoor schreef waren erg fel zodat hij al snel veel vijanden maakte. Daarna begon hij zelf ook zelf toneelstukken te schrijven, die zeer sociaal betrokken waren. Bekende voorbeelden hiervan zijn Ghetto (1898) en Op hoop van zegen (1900). Heijermans was ook in de socialistische beweging zeer actief en lid van de SDAP.

Het studentenleven is zwaar voor dichter-student Piet Paaltjens. Heel zwaar. Hij besluit om zijn verdriet en frustratie te verwoorden op een manier zoals hij dat het beste kan: via poëzie.Bijzondere en soms onvoorstelbare situaties doen zich voor in de gedichten van Paaltjens, met name op liefdesgebied beschrijft hij gevoelens op humoristische maar ook realistische wijze. ‘Snikken en grimlachjes’ (1867) is een van de bekendste werken van Piet Paaltjens, het pseudoniem van schrijver François Haverschmidt. Een must-read voor alle liefhebbers van (klassieke) poëzie.François Haverschmidt (1835-1894) was een Nederlandse dichter en predikant. De meeste mensen zullen hem kennen als 'Piet Paaltjens', het pseudoniem dat hij gebruikte voor een van zijn meest bekende werken 'Snikken en grimlachjes' (1867).

Una serie di racconti tratti dalla raccolta "Lulu’s Library" scritti dall’autrice di "Piccole donne", Louisa May Alcott. Nate come favole della buonanotte per la nipotina, queste storie ebbero poi così tanto successo che l’autrice decise di farne un libro, diventato un regalo di Natale per la piccola. Ne emerge tanta genuinità e una vastità di tematiche all'avanguardia rispetto ai tempi, che fanno comprendere appieno la capacità narrativa dell’autrice e la sua abilità nel trasmettere valori all’epoca rivoluzionari. Un libro per bambini ma anche per genitori, e per tutte quelle persone che abbiano voglia di esplorare il mondo sorprendente di una scrittrice che ancora oggi ci affascina e stupisce.Questo audiolibro è stato realizzato in collaborazione con Edizioni Clichy.

Een Einzelgänger vecht tegen mens en waterEen klassieke roman met een duidelijk streekkarakter. In het gebied tussen Lek en Hollandse IJssel, in een calvinistische boerengemeenschap, woont Gieljan Beijen, een Einzelgänger wiens opvattingen over allerlei maatschappelijke en persoonlijke zaken niet beantwoorden aan de gewoonten van de streek. Gieljan, die van ingeland opklimt tot waarnemend dijkgraaf, heeft het niet gemakkelijk. Hij moet het opnemen tegen zijn moeder die hem een huwelijk opdringt, tegen het water, tegen de door het water bedreigde boeren. Ten slotte woedt in hem een vierde strijd: zijn twijfels aan en verlangen naar God.Voor de lezers van Maarten ’t Hart en Franca Treur.Herman de Man (pseudoniem van Salomon Herman Hamburger, 1989-1946) was een Nederlandse schrijver van literaire streekromans. Hij werkte als journalist, was tijdens de Tweede Wereldoorlog verbonden aan ‘Radio Oranje’ (een programma van het verzet tegen de Nazi’s), verloor zijn familie tijdens de oorlog en kwam zelf om bij een vliegtuigcrash. Hij ontving de Tollensprijs 1938 voor zijn hele oeuvre, waarvan vooral ‘Het wassende water’ de tand des tijds doorstaan heeft; in 1986 werd het bewerkt tot tv-serie. Ook ‘Zonen van de Paardekop’ en ‘De koets’ zijn bekende titels gebleven.

'Waarheid' is gebaseerd op Zola's ervaringen met de beroemde veroordeelde legerofficier, Alfred Dreyfus. Het maakt deel uit van 'De vier evangeliën' (Vruchtbaarheid, Werk, Waarheid en Rechtvaardigheid) een verzameling romans waarmee Zola de fundamentele beginselen van het menselijk leven hoopte te onderzoeken. Dit is het laatste deel van de drie delen van 'Waarheid'.Émile François Zola (1840-1902) was een invloedrijk Frans romanschrijver, journalist en toneelschrijver en de zelfbenoemde leider van het Franse naturalisme. Meer dan de helft van Zola's romans maakte deel uit van een reeks van 20 boeken die gezamenlijk bekend staan als 'Les Rougon-Macquart'.Tot zijn bekendste werken behoren 'Germinal' (1885), 'La Bête Humaine' (1890), 'L'Assommoir' (1877), 'Thérèse Raquin' (1867), 'Au Bonheur des Dames' (1883) en 'L'Oeuvre' (1886), dat een gefictionaliseerde weergave was van zijn vriend Cézanne en het bohemienleven van schilders.Zola was een belangrijke figuur in de politieke liberalisering van Frankrijk en is beroemd geworden door zijn rol in de vrijspraak van de vals beschuldigde en veroordeelde legerofficier Alfred Dreyfus, dankzij zijn befaamde krantenartikel met de kop "J'Accuse...!".Zola werd tweemaal genomineerd voor de Nobelprijs voor Literatuur, in 1901 en 1902.

'Ik en mijn speelman' gaat over Claude de Lingendres, een lichtzinnige Franse edelman die in de ban raakt van een speelman. Hij wil graag zijn stand en het gearrangeerd huwelijk ontvluchten en trekt met de speelman de wijde wereld in. De liefde overvalt hem onverwachts tijdens de reis. Wanneer Claude toch in het huwelijk treedt staat het verliefde stel een verassing te wachten. In 'Ik en mijn speelman' weet van der Leeuw met poëtische volzinnen in zijn sprookjesachtige roman droom en werkelijkheid met elkaar te verwikkelen. De boodschap dat de dwaasheid van de droom het ware geluk op aarde zal brengen is een duidelijk product van de neoromantische schrijfstijl van die tijd. 'Ik en mijn speelman' is één van de bekendste werken van van der Leeuw, en wordt gezien als een klassieker uit de twintigste eeuwse Nederlandse letterkunde.Aart van der Leeuw (1876-1931) was een Nederlandse schrijver van romans en prozagedichten. Na een moeizaam opleidingstraject op het gymnasium en de studie rechten, werkte van der Leeuw een tijd lang als chef de bureau bij een verzekeringmaatschappij. Toen zijn maatschappelijke carrière echter een kwelling werd verschoof van der Leeuw zijn tijd een aandacht naar het schrijven en het vioolspel. Hoewel hij geen groot oevre heeft geschreven, worden zijn boeken 'Ik en mijn speelman' (1927) en 'De kleine Rudolf' (1930) gezien als klassiekers van de 20e eeuwse Nederlandse letterkunde. In 1928 heeft van der Leeuw de Van der Hoogtprijs toegekend gekregen door de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden.

”Døende kom jeg til verden” er en romanbiografi om den norske maler Edvard Munch. Munch kæmpede det meste af sit liv med psykisk sygdom og manglende anerkendelse for sin kunst. Bogen handler også om hans stormfulde venskaber og anstrengte forhold til kunstnermiljøet samt om hans alkoholmisbrug og indlæggelsen på en københavnsk nerveklinik. Da han blev udskrevet efter mange måneder, begyndte tilværelsen endelig at lysne.Ketil Bjørnstad (f. 1952) er en norsk pianist, komponist og forfatter, der har skrevet bøger inden for flere forskellige genrer. Han debuterede som forfatter i 1972 med digtsamlingen ”Alene ut” og har siden skrevet et væld af romaner, debatbøger og dokumentariske bøger om store nordmænd som Edvard Munch, Oda Krogh, Hans Jæger og Bendik Riis. Ketil Bjørnstad har vundet en lang række priser for sine bøger i mange forskellige lande.

L’amore inestinguibile di un cane per il proprio padrone cieco; la vita di un amato maestro di paese; l’amore di una ragazza di provincia con un giovane scultore: ciascuno di questi tre racconti – intitolati rispettivamente "Il cane del cieco", "Un genio sconosciuto" e "Galatea" – ci trascina in un Piemonte rurale, che attende solamente un approdo sicuro alla modernità. Con l’occhio affettuoso di chi quei luoghi li conosce, Bersezio ci guida così fra villaggi remoti (così distanti da Torino!), in luoghi dove la morte è sempre in agguato, certo, ma in cui la vita risorge anche con più forza...Vittorio Bersezio (1828-1900) nasce a Peveragno, nel cuneese, da una famiglia benestante e di tendenze liberali. Sebbene laureato in giurisprudenza, coltiva fin da giovane una forte passione per la scrittura, tanto da esordire come autore di teatro già nel 1842, con "Le male lingue". Attivo sia in ambito drammaturgico che narrativo, nel 1854 assume la direzione del Fischietto, importante periodico satirico. L’attività giornalistica rappresenta d’ora in poi il suo impegno principale, espresso con la fondazione di un proprio quotidiano – La Gazzetta Piemontese – e portato avanti in parallelo con la politica (nel 1865 è infatti eletto deputato). Profondamente influenzato dalla letteratura francese di Dumas, Balzac e Hugo, ma anche dal romanzo sociale di Zola, Bersezio è noto soprattutto per la commedia "Le miserie 'd Monsù Travet" (1863).

In questo romanzo autobiografico, Giovanni Visconti Venosta propone una vera e propria galleria dei momenti più significativi e memorabili della propria vita, popolati da personaggi altrettanto unici quanto riconoscibili. All'interno dell'opera è anche contenuta 'La partenza del Crociato per la Palestina', meglio noto come 'Il Prode Anselmo': un poemetto eroicomico che narra della disavventura del crociato Anselmo, dall'intelletto non certo brillante, partito per la Terrasanta in cerca di onore e morto di sete pochi giorni dopo per non essersi accorto che l'elmo da cui beveva era bucato sul fondo. La poesia fu scritta di getto nell'autunno del 1856 per aiutare uno studente - di cui non viene rivelato il nome - al quale era stato assegnato un tema da svolgere in rima per le vacanze. La prima quartina, unica parte che lo studente era riuscito a comporre, venne conservata dallo scrittore, andando a costituire l'incipit del componimento.Giovanni Visconti Venosta, conosciuto anche come Gino Visconti Venosta (1831 – 1906), è stato un giornalista e scrittore italiano, autore di una lucida e vivace rappresentazione dell'ambiente sociale milanese della seconda metà dell'Ottocento. Proprio nei salotti milanesi incontrò Laura D'Adda (allora sposata Scaccabarozzi), che sposò anni più tardi. Scrisse su La Perseveranza e Il Crepuscolo, rivista settimanale di scienze, lettere, arti, industria e commercio, e fu autore di numerose novelle e poemetti, tra cui si ricorda la famosa poesia scherzosa 'La partenza del Crociato'.

Una mattina estiva del 1920 la giovane Lucy perde il padre improvvisamente ritrovandosi sola e disperata, senza speranze. È uno sconosciuto a risvegliarla dal torpore che il lutto le ha causato: il legame con Everard Wemyss, quarantenne rimasto vedovo da poco, è immediato, e la condivisa sofferenza per la recente perdita dà origine a una confortante intimità. Ma il matrimonio con Wemyss sarà diverso da come Lucy aveva sognato: le mura di casa diverranno quelle di una tetra prigione dove i giorni sono scanditi da rituali irrazionali; un luogo in cui Lucy non si sentirà mai davvero accolta e dove la prima moglie, Vera, morta in circostanze misteriose, si rivelerà un'entità ancora presente e tangibile.

Vincent Haman is het bekendste werk van Willem Paap. De sleutelroman gaat over de familie Haman. Leden van de familie houden zich ongeacht hun werkelijke beroep allemaal bezig met letterkunde, zoals het schrijven of vertalen van proza en poëzie. Dit meesterwerk is een ode aan de Nederlandse literatuur. De leden van de familie Haman zijn allemaal geïnspireerd door schrijvers, dichters en letterkundigen van de 19de eeuw, waaronder Allard Pierson, Anna Bosboom-Toussaint, Jacob van Lennep, J.J.A. Goeverneur, Joseph Alberdingk-Thijm. Schrijver Lodewijk van Deysel is te herkennen in de hoofdpersoon.Vincent Haman is gepubliceerd in 1898 en geschreven ter nagedachtenis aan Eduard Douwes-Dekker, beter bekend als Multatuli.Willem Paap (1856-1923) kwam uit een eenvoudig gezin en was een Nederlandse schrijver en advocaat. Hij was zijn hele leven geïnteresseerd in de Nederlandse letterkunde. Zo twijfelde Paap lange tijd of hij letterkunde zou studeren. Ook is hij één van de oprichters van het literair tijdschrift 'De Nieuwe Gids'. Zijn bekendste roman 'Vincent Haman' (1898) is een sleutelroman waarin de familie Haman Nederlandse schrijvers representeren. Paap was goed bevriend met Eduard Douwes Dekker, beter bekend als Multatuli. Na Multatuli's overlijden kwam zijn weduwe bij Paap in huis wonen, waar hij haar hielp met het publiceren van 'Brieven van Multatuli'. Paap schreef in totaal elf boeken tussen 1884 en 1910 en woonde hij op verschillende plekken in Nederland en Duitsland. Paap keerde in 1912 definitief terug naar Nederland.

Met zijn monumentale historische romancyclus "De oude waereld" had Israël Querido de ambitie om het hele Oude Perzië te herscheppen, inclusief de relaties van dat rijk met Egypte, Griekenland, Israël en Syrië. In dit eerste deel focust hij op Koning Darius, die het rijk tot zijn grootste bloei bracht. Querido vertelt het verhaal in episoden die door de geëxalteerde toon wel eens vergeleken zijn met visioenen. Daardoor slaagt hij erin zijn verhaal te verrijken met historische details – het boek is gebaseerd op jarenlange research – maar het toch het sprookjesachtige van de Oriënt te laten behouden.Israël Querido (1872-1932) groeide op in een arm Joods gezin. Hij debuteerde als schrijver met poëzie, maar vond meer weerklank met zijn proza. Eerst ging dat over Amsterdam en de Jordaan, met een heel naturalistische inslag. Later koos hij voor de historische roman. Hij schreef ook kritieken en schreef een maatschappijkritische column in de socialistische krant Het Volk.

Rudolf is tegen wil en dank boekhouder om rond te komen. Hij ervaart het kantoor waarin hij werkt als een ware gevangenis. Zijn collega's maken hem continu belachelijk, voornamelijk om zijn misvormde lichaam. Rudolf is namelijk heel erg klein. Toch weet hij de spot en zijn ongeluk te doorstaan en wanneer er een brief binnenkomt weet Rudolf zelfs van zijn leven een avontuur te maken. In 'De kleine Rudolf' heeft van der Leeuw een gevoelig en kwetsbaar karakter gecreëerd die bovenal een grote dromer is. Het boek is één van de bekendste boeken van de auteur en het wordt tot de klassiekers van de twintigste eeuwse Nederlandse letterkunde gerekend.Aart van der Leeuw (1876-1931) was een Nederlandse schrijver van romans en prozagedichten. Na een moeizaam opleidingstraject op het gymnasium en de studie rechten, werkte van der Leeuw een tijd lang als chef de bureau bij een verzekeringmaatschappij. Toen zijn maatschappelijke carrière echter een kwelling werd verschoof van der Leeuw zijn tijd een aandacht naar het schrijven en het vioolspel. Hoewel hij geen groot oevre heeft geschreven, worden zijn boeken 'Ik en mijn speelman' (1927) en 'De kleine Rudolf' (1930) gezien als klassiekers van de 20e eeuwse Nederlandse letterkunde. In 1928 heeft van der Leeuw de Van der Hoogtprijs toegekend gekregen door de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden.