Polen

W drobnych złośliwościach może wyrażać się najpiękniejsza rodzinna miłość.Ada, Adrian i Karol - rodzeństwo, które zawsze może liczyć na swoje... docinki! Choć wydaje się, że różni ich wszystko, w rzeczywistości łączy ich głęboka więź. Mieszkają w miejscowości Łodyżka, w żółtym domu, wraz z rodzicami - pedantyczną prawniczką i ofiarnym weterynarzem. W takich to okolicznościach Adrianna przeżywa swoje pierwsze miłości, zwątpienia i rozczarowania. Bo jak tu cieszyć się z pierwszego pocałunku, jeśli po otwarciu oczu chciałoby się ujrzeć kogoś innego? Swoje rozterki Ada spisuje w pamiętniku. Nawet nie podejrzewa, że zeszyt jest regularną lekturą jej brata Karola!Ciepła, pełna lekkiego humoru opowieść o dorastaniu we wspierającym otoczeniu. Idealna lektura dla miłośników twórczości Małgorzaty Musierowicz.Karolina Binek (ur. 1998) - autorka powieści młodzieżowych i obyczajowych. Pasjonatka pisania we wszelkich formach - poza tworzeniem własnych książek pracuje jako dziennikarka w jednej z poznańskich redakcji medialnych oraz prowadzi profile w mediach społecznościowych. Zadebiutowała w wieku szesnastu lat powieścią „Ale arbuz!”. Prowadzi autorską stronę internetową: https://karolinabinek.pl/

Wszyscy mamy swoje historie do opowiedzenia.Ta będzie pełna nostalgii, tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji.Poruszająca opowieść o grupie szkolnych znajomych, którzy już jako dorośli ludzie z ustatkowanym życiem, spotykają się ponownie w cyfrowej rzeczywistości - na portalu społecznościowym Nasza Klasa. Odnawiają się stare przyjaźnie i ożywają uczucia, a losy wielu osób ulegają radykalnym zmianom.Kolejny tom „Nasza klasa i co dalej” to podróż do przeszłości naszych bohaterów i jednocześnie podążanie za ich teraźniejszością. To również historia o sile przyjaźni i miłości, a także o nadziei, rozczarowaniach i utraconych marzeniach. Słowem – jak to w życiu.Ewa Lenarczyk – autorka powieści pod tytułem „Nasza klasa, dalsze zmagania” po raz pierwszy wydanej w 2014 roku.

Tysiące głosów w twojej głowie - jak rozpoznać swój własny?Minął rok, od kiedy Zośka Rozwadowska straciła wszystko, na czym jej zależało. Jeśli czas leczy rany, to w jej przypadku robi to wyjątkowo powoli. Codzienna bywalczyni cmentarza spędza długie godziny nad grobami i snuje niekończące się rozmowy z nieobecnymi. Przedłużająca się żałoba kieruje ją w końcu do gabinetu terapeutycznego. Zośka - po raz pierwszy tak szczera wobec samej siebie - odkrywa, że burzliwe wypadki ostatnich miesięcy były odbiciem chaosu, który panuje w jej głowie i sercu. Czy uda jej się osiągnąć harmonię?Kontynuacja losów bohaterów powieści "Pachniesz imbirem". Świetna lektura dla miłośników przenikliwej narracji Katarzyny Grocholi.Seria z imbiremCzego by nie mówić o Zośce Rozwadowskiej - to dziewczyna, która nie boi się życia. Energiczna i ambitna dziennikarka podejmuje wyzwanie zawodowe i przeprowadza się do małej mieścinki, w której nikogo nie zna. Pasja i otwartość Zośki budzą sympatię mieszkańców Pszczółczyna. Ktoś straci dla niej głowę, ktoś inny będzie gotów zaryzykować życie. Ona sama przejdzie zaś gorzki kurs dorosłości. Czy na koniec uzyska wyróżnienie?Karolina Binek (ur. 1998) - autorka powieści młodzieżowych i obyczajowych. Pasjonatka pisania we wszelkich formach - poza tworzeniem własnych książek pracuje jako dziennikarka w jednej z poznańskich redakcji medialnych oraz prowadzi profile w mediach społecznościowych. Zadebiutowała w wieku szesnastu lat powieścią „Ale arbuz!”. Prowadzi autorską stronę internetową: https://karolinabinek.pl/

Odkryj mroczną stronę pracy polskiej policji i sekrety śledczychFascynująca i wciągająca książka z gatunku true crime, która przenosi czytelnika prosto do serca pracy jednej z komend wojewódzkich policji. Oparta na autentycznych relacjach oficerów, prezentuje nam 26 opowiadań o seryjnych i pojedynczych zabójstwach dokonanych na przestrzeni ostatnich 30 lat. Te bezpośrednie i prawdziwe historie tworzą mroczny obraz przestępczego świata.Autor otwiera przed nami kulisy prowadzenia dochodzeń kryminalnych poprzez szczegółowe analizy poszukiwań dowodów, metod przesłuchań stosowanych przez doświadczonych detektywów oraz wykorzystania ludzkiej intuicji. Opowiada o sprawach które wstrząsnęły mediami, ale także o tych, które zostały zapomniane lub przemilczane.Nie znajdziemy tu epatowania sensacją ani niepotrzebnego potęgowania emocji. Drastyczne sceny są precyzyjnie zarysowane tylko tam gdzie to konieczne dla pełnego zobrazowania charakteru zdarzeń i emocji osób w nich występujących. Wydarzenia opisane w opowiadaniach są bez wyjątku autentyczne i wszystkie opisane działania mają swoje pokrycie w rzeczywistości. Stąd też w narracji przyjęto zasadę anonimowości czasu, miejsca i osób w nich występujących.Miłosław Czarnecki – autor zbioru opowiadań true crime pod tytułem „Wydział”.

Nie znajdziesz szczęścia, wciąż patrząc za siebiePo błyskotliwym młodzieńczym debiucie Helenie Maj nie udało się napisać kolejnej książki i jako trzydziestolatka nadal musi znosić nieustanne nagabywania o to, czemu tak się stało.. Życie osobiste też jest źródłem frustracji: Helena wciąż nie pozbierała się po bolesnym rozstaniu z Igorem, a szansa na nową miłość wydaje się jej zupełnie nieosiągalna. Tymczasem w jej mieście dochodzi do zamachu terrorystycznego. Atmosfera zagrożenia i niepewności sprawia, że Helena zaczyna zupełnie inaczej postrzegać to, co się wokół niej dzieje. A dzieje się coraz więcej...„Co byś zrobił, gdybyś mnie dogonił?” to pełna uroku, emocji i humoru opowieść o tym, że rany z przeszłości mogą się zagoić, a wśród komplikacji i zamętu można się odnaleźć. I dać się zaskoczyć... życiu oraz miłości.Anna Bednarska - pisarka i redaktorka, z wykształcenia dziennikarka. Pisze od zawsze. Jej sztuki teatralne, m.in. „Z twarzą przy ścianie”, „Trójkąt” i „Wszyscy patrzą”, były publikowane wystawiane i nagradzane. „Co byś zrobił, gdybyś mnie dogonił?” to jej kolejna powieść po świetnie przyjętym „Trudnym mężczyźnie”. Mieszka we Wrocławiu. W wolnych chwilach zdecydowanie za dużo myśli o morzu.

Pełna sarkastycznego humoru opowieść o rozterkach kobiet dojrzałychAlex, Alicja i Jill, koleżanki z czasów szkolnych, odnowiły znajomość w chwili gdy każda z nich śmiało może się nazwać kobietą po przejściach. Jill od paru lat nieustannie manifestuje radość z powodu śmierci męża, która zakończyła jej nieudane małżeństwo. Alex, samotna matka, boryka się z własnymi fobiami, problemami z nastoletnią córką i wymagającym remontu domem. Od Alicji właśnie odszedł mąż i nie jest pewne, czy powodem tego jest choroba, z którą chce się uporać w samotności, czy inna kobieta. Tak mają się sprawy, gdy Jill proponuje przyjaciółkom wspólny wyjazd do Włoch.Czy to dobry moment na wakacyjny relaks? Z drugiej strony: jaki inny moment byłby lepszy – na wakacje, na zrobienie czegoś ze swoim życiem, na cokolwiek?E.K. Urlik – autorka powieści obyczajowej dla kobiet pod tytułem „Wakacje i inne nieszczęścia” po raz pierwszy wydanej w 2017 roku.

Denne lille bog, som oprindeligt udkom i 1899, giver et levende indblik i Polens historie.Bogen beskriver, hvordan Polen politisk har været præget af en anderledes udvikling, end de andre europæiske lande, og hvordan dette forhold trækker tråde langt tilbage i landets turbulente historie.Bogen diskuterer videre, hvordan landets voldsomme fortid har dannet en særlig national frihedsånd.Åge Meyer Bendictsen (1866-1927), dansk forfatter, sprogforsker, oversætter og historiker. Kendt i sin samtid for sine værker om fremmede folkeslag. Udgav bl.a. bogen ”Et Folk, der vaagner; Kulturbilleder fra Litaven” (1895).

Złe wspomnienia? To najlepsze, co może cię tu spotkać...Rok po spędzeniu traumatycznych wakacji w siedlisku, podczas których Sara straciła kilkoro przyjaciół, w gazecie znów ukazuje się ogłoszenie o możliwości wynajmu domku pośrodku lasu. Sara, Marek i Witek decydują się sprawdzić, czy ktoś nie uległ urokowi miejsca i nie wybrał się tam na pozornie beztroski urlop. Okazuje się, że w siedlisku wciąż dzieją się rzeczy, które trudno wytłumaczyć w logiczny sposób. Kiedy przyjaciele odnajdują dziwnie zachowującego się mężczyznę, natychmiast postanawiają dowiedzieć się, co stało się z resztą jego rodziny, która zniknęła w tajemniczych okolicznościach. Gra toczy się o wysoką stawkę, jaką jest życie dziesięcioletniego Willy’ego, poszukiwanego przez niebezpiecznych ludzi...Czy uda się uratować członków zaginionej rodziny? Kto i dlaczego pragnie schwytać chłopca? Co tak naprawdę dzieje się w tym pełnym zagadek miejscu?Beata Nowosielska - z wykształcenia ratownik medyczny i magister fizjoterapii. Od kilku lat pracuje w Pracowni Histopatologii. Z zamiłowania pisarka – od zawsze zakochana w książkach, zaczytana w literaturze horroru i thrillerach. Ciekawa świata i ludzi, kocha morze ponad życie. Zodiakalny bliźniak, więc pisze po dwie książki na raz. „Labirynt Strachu” to jej debiut literacki.

Czy koniec świata może być początkiem nowego życia?Gdy Beata po wypadku samochodowym trafia do szpitala, ma wrażenie, że całe jej życie legło w gruzach. Już nigdy nie stanie na nogach, nigdy nie poczuje piasku pod stopami, nie pobiegnie po świeżej, zielonej trawie... Zamiast planować ślub z ukochanym, tkwi na oddziale rehabilitacji i pogrąża się w rozpaczy, wierząc, że właśnie straciła szansę na normalne życie. Zaabsorbowana swoją frustracją, nie potrafi dostrzec, jak ogromne tragedie dotknęły innych pacjentów oddziału.Pewnego dnia jednak uświadomi sobie, że dostała od Boga drugą szansę – szansę, której nie wolno jej zmarnować. Czy mimo mozolnej i ciężkiej rehabilitacji uda jej się ponownie odnaleźć radość i sens życia? Czy spotka kogoś, kto pomoże jej otrząsnąć się z traumy? Czy wyjdzie zwycięsko z nierównej walki o własne marzenia?Joanna Kupniewska – autorka powieści obyczajowej pt. „Gdy Bóg zmrużył oczy” opublikowanej po raz pierwszy w 2018 roku.

Współczesny romans wieku dojrzałego, ponad granicami dwóch krajów i barierami językowymi. Opowiada o pięknej i gorącej Bułgarii, całkiem innej niż przewodnikowa, pachnącej opalaną papryką, i kontrastującym z nią zimnym, dostojnym, gotyckim Gdańsku.Beata staje na zakręcie życiowej drogi i za namową ciotki zamiast na pogrzeb męża leci na wczasy do Bułgarii. Tam poznaje samotnego mężczyznę, który zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia. Pokazują sobie nawzajem ojczyste kraje inaczej, niż widzi je przeciętny turysta. On uczy ją pięknej miłości, a w zamian otrzymuje serce.„— A, Minko. Ja mam na imię Beata. — Odłożyła łyżeczkę od lodów i wyciągnęła do niego rękę na przywitanie.— Wie ste palaczka?— Nie, dziękuję. Nie palę. — Pokręciła głową.— Ne puszite? — Pan się uśmiechnął. — Wy palaczka? Do you come from Poland?Na znak aprobaty pokiwała głową, co w języku bułgarskich gestów znaczyło dokładnie odwrotnie, ale tego jeszcze wtedy nie wiedziała.— What is your country?— Polska, Polen, Poland. — Teraz była już trochę podirytowana powtarzaniem w koło tego samego.— Kyde wy doszli? W koi hotel?Beata chwilę się zastanowiła. Słysząc słowo „hotel”, domyślała się, że pan pyta ją o hotel, w jakim mieszka. Nie znała przecież języka, a i w angielskim nie była mocna. Owszem, uczyła się w liceum, ale nigdy nie musiała go używać. Częściej, dzięki Tomkowi, słyszała niemiecki, ale i w tym języku znała tylko kilka zwrotów. Za to dość dobrze pamiętała rosyjski, więc powoli i wyraźnie zaczęła mówić, gdzie mieszka i skąd przyjechała.”Ewa Lenarczyk – autorka powieści pod tytułem „Kochaj mnie od morza do morza” po raz pierwszy wydanej w 2012 roku.

…Żyjemy w ŚWIETLE, nie wiedząc, że nas otacza. Dopóki nie zgaśnie…Grupa przyjaciół decyduje się na wspólny wyjazd do domku za miastem. Miejsce okazuje się wyjątkowo urokliwe. Otaczająca przyroda koi zmysły i pozwala się wyciszyć, a duża weranda z huśtawką dodaje siedlisku klimatu – wprost idealna sceneria na beztroski letni wypoczynek.Rzeczywistość jednak szybko weryfikuje poczucie sielanki młodych ludzi: zaczynają słyszeć niepokojące dźwięki i stają się świadkami niecodziennych zjawisk. Wymarzone wakacje w jednej chwili zamieniają się w najgorszy koszmar ich życia, a dom – w dziwne więzienie.„… Nagle ożyły wszystkie drzewa, ich gałęzie poruszane wiatrem zaczęły skrzypieć, trzeszczeć i łamać się, już nie było cicho. Zrobiło się bardzo niespokojnie. Cisza nocna została złamana. Las zamieniał się w piekło… Burza powróciła i chociaż grzmoty były dalekie, to następowały po sobie coraz częściej… Uznałam, że pomysł z zamkniętymi oczami nie jest chyba taki zły, nie zdążyłam go jednak zrealizować. Nastąpił kolejny bardzo długi błysk, który oświetlił las na kilka sekund. Na wprost nas, jakieś 20 – 30 metrów dalej, na drzewach wisieli ludzie - zakapturzeni mnisi, było ich co najmniej kilkunastu. Wisieli na grubych linach…Zaczęliśmy krzyczeć… Chcieliśmy uciec, ale nie mieliśmy dokąd…”Beata Nowosielska - z wykształcenia ratownik medyczny i magister fizjoterapii. Od kilku lat pracuje w Pracowni Histopatologii. Z zamiłowania pisarka – od zawsze zakochana w książkach, zaczytana w literaturze horroru i thrillerach. Ciekawa świata i ludzi, kocha morze ponad życie. Zodiakalny bliźniak, więc pisze po dwie książki na raz. „Labirynt Strachu” to jej debiut literacki.

Komisarz Marek Kohun musi zmierzyć się nie tylko z powstającym, brutalnym w swoich działaniach, gangiem narkotykowym, intrygą uknutą przeciwko niemu przez służby specjalne, ale również z dręczącymi go demonami.Realistyczny obraz rzeczywistości pracy policyjnej, działania służb specjalnych, funkcjonowania ruchu AA i terapii dla osób uzależnionych, zmysł psychologicznej obserwacji – to tylko niektóre mocne strony tej wciągającej od pierwszych stron powieści.Piotr Mańkowski, debiutant, stworzył bardzo ciekawy portret człowieka niemalże idealnego. Niemalże, bo ma on jedną poważną rysę – alkoholizm.Autor, były oficer służb specjalnych, oparł częściowo fabułę powieści na własnych doświadczeniach i przeżyciach. Jest ona jednak literacką fikcją, a ewentualne podobieństwa do zdarzeń i osób są przypadkowe i niezamierzone.Piotr Mańkowski – autor powieści sensacyjnej pod tytułem „Mur” po raz pierwszy wydanej w 2014 roku.

Nie bój się zmian, nawet jeśli wydają się złe. To one doprowadzą cię do miejsca, o którym nawet nie śniłeś!Zośka Rozwadowska ma potencjał i ambicje. Nie uchodzi to uwadze Cruelli de Mon - naczelnej pisma, w którym pracuje młoda dziennikarka. Dziewczyna dostaje awans, który wiąże się jednak z przeprowadzką z Poznania do prowincjonalnego Pszczółczyna. Bohaterka, choć pełna obaw, podejmuje wyzwanie. Szybko zaprzyjaźnia się ze swoim współlokatorem - klerykiem Adamem oraz miejscowym ratownikiem medycznym Maksem. Gdy wydaje się, że wychodzi na prostą, dowiaduje się, że redakcja "Echa Wielkopolski" ma zostać zamknięta. A to dopiero początek jej życiowych komplikacji!Budująca i pełna humoru opowieść o tym, ile siły drzemie w każdym z nas. Idealna lektura dla miłośników powieści Katarzyny Grocholi. Seria z imbirem Czego by nie mówić o Zośce Rozwadowskiej - to dziewczyna, która nie boi się życia. Energiczna i ambitna dziennikarka podejmuje wyzwanie zawodowe i przeprowadza się do małej mieścinki, w której nikogo nie zna. Pasja i otwartość Zośki budzą sympatię mieszkańców Pszczółczyna. Ktoś straci dla niej głowę, ktoś inny będzie gotów zaryzykować życie. Ona sama przejdzie zaś gorzki kurs dorosłości. Czy na koniec uzyska wyróżnienie?Karolina Binek (ur. 1998) - autorka powieści młodzieżowych i obyczajowych. Pasjonatka pisania we wszelkich formach - poza tworzeniem własnych książek pracuje jako dziennikarka w jednej z poznańskich redakcji medialnych oraz prowadzi profile w mediach społecznościowych. Zadebiutowała w wieku szesnastu lat powieścią „Ale arbuz!”. Prowadzi autorską stronę internetową: https://karolinabinek.pl/

Pięć wyjątkowych kobiet, pięć przejmujących historii, jedno miejsce spotkań - Nasza KlasaSabina, Monika, Irenka, Joanna i Ewa to dojrzałe kobiety, którym nie układają się związki małżeńskie. Miłość, która popchnęła je do ołtarza, z czasem wyraźnie traci na sile, a proza wspólnego życia i szara codzienność zaciera uczucie. W ich oczach mężczyźni, których wybrały, są obecnie jedynie karykaturami tych, którzy stali na ślubnym kobiercu. Bohaterki dzięki portalowi Nasza Klasa odnajdują swoje pierwsze, młodzieńcze miłości i nawiązują z nimi ponowny kontakt. Niezwykłym zbiegiem okoliczności losy wszystkich kobiet zaczynają się uplatać w jedną wciągającą sieć.„Nasza klasa i co dalej” w piękny sposób pokazuje trudy partnerskiego współżycia kobiety z mężczyzną. Tłumaczy, dlaczego należy nieustannie dbać o bliskość, szacunek i miłość. Daje nadzieję, przekonując, że najważniejsze są marzenia, a uczucie można, a nawet trzeba odbudować, jeżeli jest ono wielkie, prawdziwe i ponadczasowe.„Nasza Klasa” to dla Polaków niesamowity portal społecznościowy. Dla mnie, jak i dla wielu kobiet i mężczyzn, okazał się przekleństwem i błogosławieństwem. Otworzył oczy i duszę, wprowadził zamęt w życiu, ale i przywrócił młodość oraz marzenia. - Ewa LenarczykEwa Lenarczyk z domu Borkowska, z rodu Jasińskich (ur. 1956, Elbląg) – autorka powieści obyczajowej dla kobiet pt. „Nasza klasa i co dalej” opublikowanej po raz pierwszy w 2011 roku.

Ruszajmy naprzeciw przygodzie!Dwóch przyjaciół - Maks Motyl i Olek Ważka - dobrze wiedzą, że na każdym kroku czekają na nich tajemnice do odkrycia i fascynujące przygody. Nie zważając na ostrzeżenia dziadka Włodka, wyprawiają się w podróż, podczas której Maks chce zdobyć piracki skarb ukryty w drewnianej skrzyni, a Olek - tajemnicze kolorowe światełka migoczące w oddali jak cenne kamienie. Po drodze poznają nowych przyjaciół, którzy chcą im pomóc i towarzyszyć w ich wyprawach. Ale wkrótce pojawią się także inne postaci, niekoniecznie mające dobre zamiary...„Kolejne wnuki już są, więc trzeba było zakasać rękawy i wziąć się do roboty. Uważacie, że mam jej niewiele, że tylko napisałem bajki. Nic bardziej mylnego. A kto spełnia zachcianki maluchów? Kto ratował Olka z opresji, gdy wpadł do głębokiej wody, a żaba na niego czyhała? A kto ciągnie piracki statek, gdy Maks szuka skarbu?”Dziadek WłodekWłodzimierz Malczewski - autor bajek dla dzieci „Antoś Mrówek i Hania Biedronka” oraz „Maks Motyl i Olek Ważka”.

Akcja książki pozwala zajrzeć poza zasłony czasu lat trzydziestych życia zakopiańskiej bohemy, zwanej przez wielu dekadencją, jak również kręgów intelektualnej prosperity przedwojennej Polski. Postacie autentycznie wówczas żyjących, a często nieznanych lub zapomnianych osób mieszają się z prominentami jak Słonimski, Gombrowicz, Boy-Żeleński, Tatarkiewicz, no i oczywiście Stanisław Ignacy Witkiewicz, który jest jednym z głównych bohaterów książki.Napisano bardzo wiele prac o tym wielce kontrowersyjnym artyście, dramaturgu i filozofie, lecz liczba pozycji zbeletryzowanych dotyczących jego życia codziennego, zmagania się z ówczesną rzeczywistością czy pracy jako artysta sprowadza się zaledwie do kilku tytułów.To na tle ostatnich sześciu lat życia Witkacego zostaje tu wskrzeszona jedna z jego wysoce medialnych modelek, nieznanych ogółowi. Jest nią Genia Wyszomirska (babka autora), zwana też „Asymetryczną Damą”. Zostawiła ona wnukowi w spadku bardzo bogaty materiał informacyjny o swoich koneksjach zarówno z Witkacym, jak i z resztą ówczesnej intelektualnej elity lat poprzedzających wojnę, którym autor dzieli się z czytelnikiem.Powieść oddaje nastrój ówczesnej epoki z dużą dozą humoru, opisów piękna Tatr, jak również nutą dyskretnej erotyki. Jest tu również próba rozładowania narosłych przez lata utartych i często krzywdzących szablonów wartościowania ówczesnego zakopiańskiego środowiska.Należy również podkreślić, że książka jest utrzymana w stylu językowym tamtych lat i pisana w konstrukcji scenariusza filmowego.Marek Wyszomirski-Werbart – autor powieści zatytułowanej „... Chyba nie mogę Pani posądzić o demonizm. Witkacy” po raz pierwszy wydanej w 2013 roku.

Marzenia stają się prawdą, ale nie zawsze okazują się tak wspaniałe, jak tego oczekiwaliśmy.Pewnego dnia Kajtuś – zwyczajny chłopiec, znany z niekończącego się pragnienia przygód, odkrywa, że posiada magiczne moce. Zachwycony, zaczyna przekształcać codzienne życie, od swojego pokoju i po cały świat. Jednak w miarę jak historia się rozwija, sprawy zaczynają się komplikować. Czy magia to tylko zabawa?Ekranizacja tej ciepłej powieści o odpowiedzialności i dorastaniu już w kinach!Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit (1878-1942) - prozaik, publicysta, pedagog, autor powieści i opowiadań dla dzieci i młodzieży. Popularyzował wiedzę pedagogiczną i psychologiczną, żądał prawa dziecka do szacunku, zrozumienia i miłości. Zginął w hitlerowskich obozie zagłady w Treblince, dobrowolnie towarzysząc swoim wychowankom z żydowskiego Domu Sierot.Autor m.in powieści: "Dzieci ulicy", "Dziecko salonu", "Spowiedź motyla" oraz utworów skierowanych do dzieci m.in.: "Król Maciuś Pierwszy", "Król Maciuś na wyspie bezludnej", "Kajtuś Czarodziej".

Jaki testament zostawił po sobie Stefan – zmarły przyjaciel 47-letniego Wiktora? Co czeka w przyszłości tego znudzonego życiem pisarza? I czy odnowienie kontaktów z dawno nie widzianym synem to dobra decyzja?Czasem lepiej nie budzić demonów przeszłości – można uwikłać się w problemy praktycznie nie do rozwiązania…Przed tobą wyjątkowa opowieść o naprawianiu błędów młodości, gorzka refleksja o mrzonkach mężczyzny, który wszystko już widział i trudno go czymkolwiek zaskoczyć. Jeśli lubisz historie osadzone w absurdalnych niekiedy realiach PRLu i zastanawiasz się, jak wyglądało wówczas życie literackiej elity, koniecznie sięgnij po ten utwór.„ – Wytłumacz mi… – nawet nie zdawał sobie sprawy z tego, że zaczął mówić. – Wytłumacz, dlaczego on pisze do mnie listy zza grobu? Myśli może, że ja pozostałem jeszcze… żywy?! I to najbardziej żywy z żywych?Czoło pokryło mu się potem, strużki śliskawej cieczy zaczęły ciepłym śladem znaczyć policzki.– A może ma do mnie pretensje – ciągnął coraz częściej potykając się o końcówki zdań – że żyę i nic, nic z tym życiem nie robię, a jemu… Jemu zabrakło tego kawałka życia, w którym … w którym czas na bilans… na podsumowanie? … Ale czego, czego? To tak, jakby zza grobu pytał… bez przerwy pytał: Chłopcy, ej, wy, fajne chłopaki, co wy teraz robicie… Co wy robicie obwieszeni medalami, orderami, krzyżami… od oczu po jaja!? Co wy teraz, jak wy teraz?”Maciej Bordowicz (ur. 16 września 1941 w Mińsku Mazowieckim, zm. 6 października 2009 r. w Warszawie) – polski pisarz, aktor, reżyser filmów, sztuk teatralnych, telewizyjnych i słuchowisk. Absolwent Wydziału Aktorskiego i Reżyserskiego PWST w Warszawie. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Mali Odkrywcy ruszamy w świat!Świat widziany oczami dziecka jest fascynujący, pełen tajemnic i zagadek. Kusi, by wyruszyć w drogę mimo obaw. W końcu nigdy nie wiesz, kogo spotkasz w pobliskim lesie. Światem rządzą nieznane reguły, a odkrywanie go to nieustanna przygoda. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy na swej drodze spotykasz niezwykłych przyjaciół: mrówka Antosia, kota Brooklina czy biedronkę Hanię.„Gdy dziadkom rodzą się wnuki, oni kupują im prezenty: śpioszki i kaftaniki, czapeczki i skarpetki, grzechotki i gryzaczki, pluszowe i szmaciane przytulanki. Gdy na świat przyszły nasze, tym zajęła się moja żona, a ja napisałem dla nich bajki” .Dziadek WłodekWłodzimierz Malczewski - autor bajek dla dzieci „Antoś Mrówek i Hania Biedronka” oraz „Maks Motyl i Olek Ważka”.

W życiu nic nie jest za darmo.Fabian jest u szczytu zawodowej kariery, gdy jego ambitne plany przekreśla tragiczny wypadek. Na granicy życia i śmierci musi zmierzyć się z przeszłością i ocenić swoje dotychczasowe postępowanie. Uświadamia sobie, że przez lata funkcjonował w kłamstwie – zawsze płynął z prądem i starał się nie narażać, a ważne sprawy odkładał na później, goniąc za karierą.Czy Fabian dostanie od losu jeszcze jedną szansę? I jak inni przyjmą jego przemianę?Czesław Sikorski – autor powieści sensacyjnej pod tytułem „Poczekalnia” po raz pierwszy wydanej w 2015 roku.

Czarny humor i inteligentne zwroty akcji - literackie miniaturki, od których nie można się oderwać.Przybysz z kosmosu pomagający rozprawić się doktorowi literaturoznawstwa z niewierną żoną, wikary łamiący tajemnicę spowiedzi i rozpoczynający śledztwo w sprawie zabójstwa sprzed lat, w końcu redaktor Daniel Jung dociekający sprawy tajemniczej śmierci kandydatki na prezydenta miasta - opowiadania Siateckiego skrzą się od charakternych postaci, błyskotliwych dialogów i wyrafinowanego poczucia humoru.Świetna lektura dla miłośników powieści Siateckiego oraz opowiadań Rolanda Topora.Alfred Siatecki (ur. 1947) - pisarz, dziennikarz, autor słuchowisk. Ukończył Wyższą Szkołę Rolniczą w Szczecinie, uczęszczał także na Uniwersytet Hohenheim w Stuttgarcie. Jako dziennikarz współpracował z „Gazetą Lubuską” i dwutygodnikiem „Nadodrze”, jako autor opowieści z kluczem - z Muzeum Ziemi Lubuskiej. Jest członkiem Związku Literatów Polskich i laureatem licznych nagród (m.in.: Lubuski Wawrzyn Literacki, Nagroda Kulturalna Prezydenta Zielonej Góry, dyplom honorowy Lubuskich Wawrzynów Literackich 2017). Tworzy głównie powieści sensacyjne i thrillery, do najsłynniejszych jego utworów należą "Szwindel w Grünbergu" i "Zaproszenie na śmierć".

Wanneer Marc Hessels een concert bijwoont van de oude cellovirtuoos Antonovitsj, staart de muzikant Marc geschrokken aan. Hij meent in Marc een groot violist te herkennen die jaren geleden werd omgebracht in Auschwitz-Birkenau. Nadat Antonovitsj het volledige verhaal vertelt, kan Marc het gevoel niet van zich afschudden dat het over zijn afstandelijke vader gaat. Maar hoe kan dat, want die leeft nog en heeft nooit viool gespeeld, laat staan een vernietigingskamp overleefd. Welke geheimen draagt Marcs vader met zich mee?'De violist van Birkenau' is een roman over hartstocht en wreedheid. Hartstocht die te vinden is in muziek, wreedheid die te vinden is in de mens. Niettemin zien we hoe er binnen een wrede wereld ruimte blijft voor liefde, en hoe iemands passie ook kan omslaan in afkeer. In dit boek reikt debutant Mike Van Hoecke zijn lezers puzzelstukken aan die een onthutsend geheel vormen.Mike Van Hoecke is orthopedisch chirurg. Ondanks zijn drukke bezigheden vond de arts toch nog de tijd om op zijn 46e te debuteren als romanschrijver. 'De violist van Birkenau' is de titel van zijn boek. Het boek vertelt een meeslepend en mysterieus familieverhaal over het leven na een vernietigingskamp.

Tajemnice Dolnego Śląska, zagadkowa walizka, na którą polują niebezpieczni ludzie, i dwójka bohaterów uwikłana w gąszcz niecodziennych zdarzeń.Adam Floriański jest młodym zapalonym genealogiem. Gdy pewnego dnia odwiedza Archiwum Główne Akt Dawnych i przypadkiem spotyka staruszka przeglądającego materiały z tej samej parafii, co on, jeszcze nie podejrzewa, jak bardzo zaważy na jego życiu ten splot okoliczności. Nieznajomy mężczyzna w pośpiechu opuszczający archiwum zostawia walizkę, którą Adam zabiera i postanawia przechować do czasu odszukania jej właściciela. Znajduje tam stare, wojenne dokumenty i tajemniczy, zaszyfrowany pendrive. Zaintrygowany genealog decyduje się odnowić kontakty z dawną znajomą informatyczką. Anna łamie hasło i nieświadomie wskakuje wraz z Adamem w wir bardzo dziwnych wydarzeń. Okazuje się bowiem, że zawartość torby jest cenniejsza, niż oboje przypuszczali, i staje się obiektem pożądania niebezpiecznych, bezwzględnych ludzi.Grzegorz Gołębiowski – z zamiłowania genealog. Z wykształcenia ekonomista. Profesor Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie. W styczniu 2018 zadebiutował powieścią „Cień przeszłości”.

Przygotuj się na niezapomniane przygody z Frankiem, energicznym chłopcem, który dziarsko stawia czoła wyzwaniom i z łatwością zamienia kłopoty w zabawę!Franek to kilkuletni chłopiec mieszkający z rodzicami w małym miasteczku, który uwielbia śliwki w czekoladzie i nie znosi myć zębów. Jego najlepszymi przyjaciółmi są Rufus, przepadający za miętusami, oraz Pysiek niecierpiący ścielić łóżka. Mama mówi, że Franek jest nieznośnym dzieckiem i ma z nim same kłopoty. Wszystko zmienia się w dniu jego urodzin, kiedy opuszczając przyjęcie wsiada na rower, który dostał od babci i jedzie na ryneczek. Spotyka tam staruszka karmiącego gołębie i ten zadaje mu pytanie „Gdzie jest dobro?”.Czy chcesz się dowiedzieć jak Franek został członkiem bandy chłopaków cwaniaków, kto stał się jego najlepszym przyjacielem, co wydarzyło się u babci na wsi i jaki dowcip zrobił z Rufusem i Pyśkiem cioci Matyldzie? A przede wszystkim jak brzmi odpowiedź na zadane Frankowi przez staruszka pytanie?Marta Maciaszek- z wykształcenia prawnik. Kiedy w 2010 roku została mamą i zrezygnowała z pracy, poświęciła się swojej największej pasji – pisaniu. Uwielbia wymyślać historie zarówno dla dzieci, jak i dla starszych czytelników. Tworzyła rubrykę dla dzieci w czasopiśmie dla Polaków w Wielkiej Brytanii, gdzie pisała opowiadania.

Prawdziwa miłość nie boi się słowa „wieczność”.Oliwia i Jakub żyją jak w bajce, ciesząc się z każdego wypełnionego szczęściem i miłością dnia. Jedna sekunda decyduje o tym, że dziewczyna traci wszystko, co było dla niej ważne, a jej życie staje się pasmem niewyobrażalnego cierpienia. Po tragicznej śmierci Jakuba nie potrafi już z ufnością spoglądać w przyszłość, jak to robiła do tej pory, a rozpacz zaczyna jej przesłaniać cały świat. I wtedy ponownie spotyka swojego ukochanego, który składa jej niezwykłą obietnicę…„Wstrzymując oddech” to pełna emocji opowieść o kruchości ludzkiego życia i marzeń oraz o niełatwych relacjach rodzinnych i próbie poradzenia sobie ze stratą najbliższej osoby.Małgorzata Mikos - pisarka, poetka, dziennikarka, fotografka, podróżniczka. Publikowała wiersze, m. in. w antologiach poetyckich oraz w magazynach literackich. Wielbicielka literatury, muzyki, kina oraz dobrej kawy. W 2018 ukazała się jej debiutancka powieść zatytułowana „Dni naszego życia”.

Szczecin i Berlin u schyłku lat 20. XX wieku, gdzie miłość, ambicje i wyzwania osobiste splatają się z burzliwymi przemianami społecznymi i kulturowymi, malując wielobarwny obraz epoki.Studentka medycyny i początkująca literatka pomaga ojcu, niegdyś znanemu lekarzowi, obecnie bankrutowi i człowiekowi choremu, w opiece nad ostatnim pacjentem. Podejmuje też pracę w redakcji gazety i pisze swoją pierwszą powieść. W Berlinie zaś młody poseł święci triumfy polityczne, zmagając się jednak z wieloma problemami osobistymi i rodzinnymi.Drogi tych dwojga młodych przecinają się w ogarniętym przeobrażeniami politycznymi, ekonomicznymi i społecznymi Szczecinie. Else i Heinrich będą musieli zmierzyć się ze swoimi ograniczeniami i znaleźć w sobie siłę, by wyzwolić się z bolesnej przeszłości, otworzyć na zmiany i na siebie.Powieść wiernie oddaje nastroje społeczne oraz topografię Berlina i Szczecina tamtych czasów, a opisy nocnych klubów, kawiarni, teatrów, nowych trendów kulturalnych, prądów myślowych, zmiany obyczajowości, polityki i ekonomii dodają powieści dodatkowego smaku.Agnieszka Gładzik – autorka powieści obyczajowej pt. „Republika” opublikowanej po raz pierwszy w 2015 roku.

Ona – dziewczyna no name – uwielbiająca książki, zaszyta w swoim świecie, w którym do tej pory nie było miejsca dla chłopaka…On – Mistrz – chłopak, który zawsze wygrywa, otoczony dziewczynami „niewymagającymi wysiłku”, pragnący odnaleźć tę jedyną, wyjątkową…Dwa różne światy, zupełnie niepasujące do siebie. A jednak… Czasem wystarczy wybrać się w góry, aby w ten sposób sprawić, że cały świat stanie na głowie, a w brzuchu zatańczą motyle… Wystarczy upiec ciasto czekoladowe… albo zjeść pomidorową i poczuć się tak, jakby właśnie wróciło się do domu z dalekiej podróży…Czy taka właśnie jest miłość?Ewa Kaliściak - studiowała w Podhalańskiej Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej i na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje jako bibliotekarka w szkole podstawowej.

W sercu spokojnego osiedla, gdzie codzienność jest tak przewidywalna jak poranna kolejka do kasy w miejscowym „spożywczaku”, dochodzi do niecodziennego zdarzenia, które zaburzy monotonię życia mieszkańców.W osiedlowym sklepie umiera na zawał człowiek. Jego zwłoki zostają zaciągnięte na zaplecze, aby kontynuować sprzedaż. Klienci wiedzą, że jest to zachowanie naganne, a jednak nikt się temu nie przeciwstawia. Każdy kontynuuje zakupy.Po niedługim czasie od feralnego zdarzenia, na murze jednego z szeregowców pojawia się pisany farbą duży napis: „Dzień sądu nie ominie żadnego z nas”.Mieszkańcy podświadomie łączą wydarzenie w sklepie z bluźnierczymi napisami, które raz po raz pokazują się na murach. Zaczynają podejrzewać siebie nawzajem o wypisywanie oszczerstw oraz żyć w coraz większym niepokoju.„Książki, które prowokują, niepokoją i nie przystają do znanego nam świata, zasługują na uwagę. A takie, które podśmiewują się z nas samych, z lekkością i czułością opowiadają o swoich bohaterach, tym bardziej. Ta książka, doprawiona szczyptą ironii, poczucia humoru i przenikliwego spojrzenia, w satyrycznym świetle pokazuje skomplikowane relacje międzyludzkie. Co może łączyć brazylijski tasiemiec i mieszkańców osiedla na peryferiach miasta? Odpowiedzi jest wiele – wystarczy sięgnąć po „Mroczna tajemnica Don Orestesa Gonzagi Greco”.”Karolina Macios – redaktorka i autorka książek„Mroczna tajemnica Don Orestesa Gonzagi Greco" jest powieścią prowokacyjną i prześmiewczą; oryginalną w formie, wciąż na nowo stymulującą wyobraźnię, prowadzącą przez wiele stylów i formuł opowiadania o fatalnej ludzkiej kondycji. Rzecz świadcząca o wybornym poczuciu humoru autorki, ale jednocześnie o jej możliwościach i potencjale, które umożliwiają swobodną wędrówkę po stylach i tonacjach, jakie budują wieloznaczną prozę.”Jarosław Czechowicz – autor bloga literackiego „Krytycznym okiem”Iwona Partyka – autorka powieści obyczajowej pod tytułem „Mroczna tajemnica Don Orestesa Gonzagi Greco” po raz pierwszy wydanej w 2016 roku.

Wstępując do Armii Krajowej, wiedziałem, na co narażam siebie i bliskich. Wiedziałem, że nie będzie łatwo. Że moje dotychczasowe życie, wraz z odrzuceniem pozwu do wojska, kończy się na zawsze. Z tej drogi nie było już odwrotu.Przewidywałem zimne noce w lasach, ucieczki przed wrogiem, strach i determinację, które będą krążyć w moich żyłach zamiast krwi. Spodziewałem się długich, wesołych rozmów, nawiązania nowych przyjaźni i poddania próbom tych starych. Lecz to, co mnie spotkało, nie nawiedziło mnie nawet w najgorszych koszmarach.Książka stanowi pamiątkę po wyjątkowym człowieku, Marianie Bronieckim, który w wieku zaledwie dwudziestu jeden lat odrzucił wezwanie do wojska i wstąpił w szeregi Armii Krajowej. Ukrywał się w lesie, walcząc z wrogimi oddziałami UB. Osiem lat życia spędził w więzieniu, a w swych pamiętnikach opisał panujące tam potworne warunki, przebyte choroby oraz bestialskie traktowanie skazańców.Paulina Koniuk – autorka powieści pt. „Zapomniani bohaterowie powojennej Polski” opublikowanej po raz pierwszy w 2014 roku.

Czy to prawda, że ta pierwsza miłość jest zawsze najsilniejsza?Początek lat 70. XX wieku. Do jednego z nadbałtyckich kurortów, pełnego dansingów, na których królują tanga, fokstroty i… mewki, a przy barach zamawia się zwykle słynną lornetę z meduzą, przyjeżdża przystojny student, by dorobić jako ratownik. Chce zakosztować dorosłości i przeżyć emocjonującą przygodę. Szczęście mu sprzyja, bo szybko poznaje dwie wyjątkowe dziewczyny: Izę i Kasię. Wkrótce z obiema połączy go coś więcej niż niewinna przyjaźń… Którą wybierze? Niezdecydowaną Izę, która tak bardzo zawróciła mu w głowie, czy Kasię, zaradną życiowo studentkę prawa, z którą bynajmniej nie połączy go miłość od pierwszego wejrzenia? Jak potoczą się losy bohaterów uwikłanych w ten skomplikowany, damsko-męski trójkąt?„Astry i opadłe róże na rondach przypominały, że to już początek jesieni, a późna zieleń drzew z kolorowymi plamami liści odcinała się barwnym kontrastem od szarości murów. Zaczynał odczuwać głód, duszność z popołudnia całkowicie go opuściła. Przypominał sobie szczegóły wieczoru i pomyślał, że jeszcze nigdy nie zdobył dziewczyny tak szybko. Zdał sobie sprawę, że wcale się nie angażował, że to przyszło jakby samo, że nie włożył w to żadnego wysiłku. Zrzucił z siebie ciężar, który go przygniatał, znowu był lekki i niezależny. A może to dobry sposób na życie – praca w tygodniu i nowa dziewczyna co sobotę? Nie chciał jednak i nie potrafił o tym myśleć, zamknął wszystkie wrażenia z nocy w jakiejś komórce pamięci na później.”Leszek Dybowski – autor powieści obyczajowej zatytułowanej „Gra w dorosłych” opublikowanej po raz pierwszy w 2019 roku.