Østeuropa

Para gejów marzących o dziecku, kobieta zmuszona utrzymywać się z surogacji, mieszkańcy pochłoniętej wojną Ukrainy - bohaterowie doprowadzeni do ostateczności redefiniują swoje poglądy i przesuwają granice tego, co dla nich akceptowalne.Małżeństwo Nataliji jest szczęśliwe i kompletne. Co prawda w domu się nie przelewa, ale jej kochający mąż bierze na siebie utrzymanie rodziny, podczas gdy ona może zająć się wychowaniem gromadki dzieci. Życie płata jednak figle i kobieta wkrótce będzie zmuszona poszukać własnego źródła zarobku. Z kolei Oskar i Niklas niedawno zalegalizowali swój związek i coraz śmielej zaczynają myśleć o dziecku. Tylko jak przekazać geny, gdy jest się parą gejów? Gdy już wydaje się, że te dwie historie szybko znajdą szczęśliwy finał, Rosja napada na Ukrainę. Książka zainteresuje miłośników powieści wojennej "Pod obcym niebem" Sylwii Kubik. Ewa Wyszyńska - reprezentantka młodego pokolenia polskich pisarek. Debiutowała powieścią „Opowieści Czarownicy. Otwarta" i od tego czasu opublikowała jeszcze kilka tytułów. Najlepiej czuje się w gatunku powieści obyczajowej, ale coraz śmielej wchodzi w obszar kryminałów i thrillerów. Ponadto autorka poradników uważności czy opowiadań dla dzieci.

Pełny zmysłowości i nieszablonowego humoru debiut o płomiennym uczuciu. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.Kiedy Rafał wyciąga drobną kobietę z pożaru, nie wie jeszcze, że jego cały świat runie w posadach. Dla niej złamie wszystkie swoje zasady. Dla niej zaryzykuje własne życie. Czy to wystarczy Marcie, gdy pozna prawdę o mężczyźnie, który wcale nie jest bohaterem? Jak potoczą się losy dwóch osób różniących się od siebie niczym woda i ogień? Czy płomień namiętności wystarczy, by uchronić rodzące się uczucie?„W płomieniach" to pierwsza część cyklu „Cztery żywioły", który łączy jedno – gorące, namiętne uczucie wystawione na próbę. Bohaterowie powieści będą musieli walczyć z demonami przeszłości, by wygrać w najważniejszym starciu swego życia. A stawką będzie miłość.Magdalena Szponar podczas pierwszego lockdownu postanowiła sięgnąć po swoje marzenie i napisać książkę. Stworzyła historię, która rozpali Wasze zmysły!es,schema,operations,editmeta,changelog,versionedRepresentations","id":"198408","self":"https://jira.sagaegmont.com/rest/api/latest/issue/198408","key":"SI-139856","fields":{"customfield_10040":"Magdalena Szponar - autorka serii romantycznej \"Cztery żywioły\".Magdalena Szponar - autorka serii romantycznej "Cztery żywioły".

Wszyscy jesteśmy hipsterami. Urodzeni w Polsce A, B i C, emigrujący do dalszych i bliższych krajów, samotni czy sparowani, ułomni czy wybitni, poszukujemy własnego stylu, tożsamości i niepowtarzalnej drogi przez życie.Pielgrzym to człowiek, który w jednym momencie stracił niemal wszystko: rodziców, dziewczynę, perspektywy na przyszłość. Pogrążony w stagnacji, szukający pocieszenia w przygodnych miłościach i topiący smutki w alkoholu pewnego dnia odbiera telefon od dawnego przyjaciela z zaproszeniem na wesele kumpla - jednego z członków dawnej pijackiej załogi.Konfrontacje z własną przeszłością, szanse na wyjście z życiowego impasu, niespodziewane spotkania przy wódce – wszystko to wraca do głównego bohatera, ale najważniejszym z powrotów do przeszłości jest próba reanimowania wielkiej, lecz niespełnionej miłości z dawnych lat.Symbolem Polski nie jest zielona wyspa pośrodku czerwonej, zadłużonej Europy. Symbolem Polski jest słoik, to podstawowe narzędzie wymiany gospodarczej między miastem a prowincją, ta sztafeta pokoleń, handel wymienny na dobra niematerialne. Wszyscy jesteśmy słoikami, esencją, solą tej ziemi, bo nikt inny oprócz nas nie odpowiada za wzrost gospodarczy, bo zostaliśmy, bo bierzemy kredyty, bo robimy dzieci, bo wypruwamy sobie żyły w pracy w korpo, bo z tego czy innego względu nie chciało nam się wyjechać. Zamiast zielonej wyspy w kontury naszego pięknego kraju wpisany powinien być słoik, w połowie pusty i w połowie pełny, będący bramą między Wschodem a Zachodem. I tym razem to Wschód wygrywa, bo jest pieprzonym wypełnieniem, farszem, którym zajadamy się ze smakiem, który nigdy nam się nie znudzi i po który zawsze wracamy, licząc na dokładkę. A on czasem dokłada nam aż zanadto.Daniel Radecki, urodzony 3 stycznia 1986 roku w Kraśniku, z wykształcenia polonista (absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie), z zamiłowania i potrzeby życiowej – inżynier ds. zapewniania jakości oprogramowania, wcześniej pracujący m.in. jako ekspert ds. plagiatów (co zaowocowało kilkusekundowym występem w Faktach TVN), maskotka – koziołek, pilot przewozów autokarowych, pracownik fizyczny w fabryce luster i ochroniarz w USA. Miłośnik dobrych alkoholi, kobiet z ironicznym poczuciem humoru, muzyki hardrockowej i podróży, który zawitał do 30 krajów świata, m.in. Stanów Zjednoczonych, Kanady, Chin i Rosji.

O sztuce dobrego życia dla najmłodszychMała Hania od zawsze marzyła o tym, by zostać wróżką. Wesoła i bystra dziewczynka pragnęła opiekować się innymi, nieść pomoc potrzebującym i sprawiać, by świat stał się lepszym miejscem. Spotkanie z wilkiem Albertem – stuletnim mędrcem i opiekunem lasu, który opowiada jej o Gwiezdnym Pyle – staje się początkiem niezwykłej podróży. Dziewczynka i jej opiekun magicznym sposobem przemieszczają się od Tatr po Morze Bałtyckie, a w każdym z miejsc czeka na nich nowy nauczyciel... Ich nauki mówią o tym, jak dobrze żyć, dostrzegać piękno, znaleźć w sobie siłę i ufność w to, co przyniesie los. Czy Hania je zrozumie i podąży za radami Magów? Czy odkryje źródło i tajemnicę Gwiezdnego Pyłu? Podróż w głąb siebie nie zawsze jest prosta...„– Spójrz, Haniu. To jest właśnie Absolut – powiedział wilk.– Co to jest Absolut, Albercie? – zapytała Hania, patrząc na swojego mądrego towarzysza.– Ten zachwyt, jaki czujesz, kiedy kierujesz wzrok na coś tak pięknego – odpowiedział spokojnym głosem. – W każdej rzeczy i w każdej istocie jest to samo piękno. Patrząc właściwie, jesteś w stanie zobaczyć je we wszystkim, co cię otacza. Łatwiej je jednak dostrzec, spoglądając na zachodzące słońce, które oblewa swoim kolorem cały świat."Lena Wolska – autorka powieści dla dzieci pod tytułem „Wróżka z gwiezdnego pyłu" po raz pierwszy wydanej w 2018 roku.

"Revolution betyder omvæltning. Et land, der har haft en revolution, bliver helt forandret i forhold til, hvad det var før.Det gjaldt Rusland efter den store revolution i 1917. Men det gælder også både Rusland og Østeuropa i dag. Den revolution, som de oplever nu, er mindst lige så vidtgående som den i 1917.Det nye er, at de er sat i gang af den mand, der i 1985 kom til magten i Sovjetunionen – landets præsident Mikhail Gorbatjov."Sven Skovmands bog om Mikhail Gorbatjovs revolution udkom i 1990, som var året imellem Berlinmurens fald i 1989 og Sovjetunionens totale sammenbrud i 1991. Bogen giver et spændende indblik i de forandringer, som Gorbatjov indførte i løbet af 1980’erne, uden at nogen kunne vide, at det ville føre til, at hele Sovjetunionen ophørte med at eksistere, og at han selv måtte gå af som præsident.Sven Skovmand (f. 1936) er en dansk journalist, forfatter, historiker, forlægger og politiker. Han var i mange år aktiv i Det Radikale Venstre og repræsenterede endvidere Folkebevægelsen mod EF i Europaparlamentet fra 1979-1984. Sven Skovmand har udgivet en lang række bøger om blandt andet dansk, tysk og sovjetisk historie.

A gdyby tak cofnąć się wspomnieniami do lat osiemdziesiątych w Polsce, jaki obraz stanąłby nam przed oczami? Zwykłego życia, pierwszych miłości, rodzinnych wakacji czy walki z ustrojem, zakłamania i powszechnej siermięgi? A może te dwa obrazy są ze sobą nierozłączne i koegzystują w naszej pamięci? Odpowiedzi na to pytanie nie jest pewien Marcel, maturzysta 1985, który próbuje ocalić przed zapomnieniem najważniejsze osobiste wydarzenia swojej młodości, panującą wówczas atmosferę w kraju oraz... notowania Listy Przebojów Trójki.Na Nowym Świecie byliśmy piętnaście po dziesiątej, a tam już ze czterysta osób, kolejka na sto pięćdziesiąt metrów, więc cóż, stanęliśmy na końcu i czekamy. Jednak tak przed dwunastą dopiero się zaczęło – porzuciliśmy nasze miejsca w kolejce i poszliśmy na sam przód, w ten tłok pod drzwiami.I to dopiero było zgrubienie czołowe – chodnik był zajęty cały, na całej długości kolejki, a przy sklepie początek kolejki wchodził jeszcze na cały jeden pas jezdni. Samochody i autobusy trąbiły ze wszystkich stron, w ogóle zrobił się taki bałagan, że przyjechała milicja. Po drugiej stronie jezdni też oczywiście tłum gapiących się, w sumie to tam na pewno było ponad tysiąc osób. W międzyczasie poleciała szyba w sklepie, ale kiedy po dwunastej przyjechał Oddział, wydawało się, że to już niedługo.Artur Golatowski – urodził się w 1967 roku w Warszawie. Zawodowo zajmuje się rekrutacją i pozyskiwaniem talentów, czyli (w języku potocznym) jest headhunterem.„Mój rok 1984" to jego debiut literacki. Powieść stanowi z jednej strony autobiograficzną, z drugiej zaś fikcyjną, historię osadzoną w Polsce, w latach osiemdziesiątych, których Artur Golatowski jest wielkim entuzjastą. Kolejną życiową pasją autora są podróże po całym świecie. Z upodobaniem i w miarę możliwości je realizuje. Australia jest jedynym kontynentem, do którego jeszcze nie dotarł – choć, jak zapewnia, i na nią też przyjdzie czas.

Czy facet może poprawić humor lepiej niż pół słoika antydepresantów?Ile może zmienić w życiu wspinaczka po drzewach, a ile ostre hamowanie?Co można znaleźć po drugiej stronie białej kartki, odnalezionej przypadkiem? I wreszcie, co kryją cienie przeszłości?Dwoje ludzi, kobieta i mężczyzna. Samotni, z bagażem traumatycznych doświadczeń. Ona koncentruje się na wychowaniu czteroletniej córeczki, on na opiece nad wziętym z azylu psem. Żadne z nich nie planuje nowego związku ani nawet niezobowiązującego romansu. Ale los ma wobec nich inne plany...„Szept wody" to romantyczna opowieść o ludziach, którzy, ukryci za tarczą nieufności, stanowczości i ironii, trwają każde w swoim świecie. W bezpiecznych rzeczywistościach, w których optymizm i nadzieja nie występują w nadmiarze, ale które, boleśnie doświadczeni, boją się opuścić. Aż do dnia, gdy przypadek splecie ich losy i mimo obaw, wzajemnych oskarżeń i mrocznej przeszłości odnajdą siebie.Jacek Łopuszyński, urodzony na Warmii i Mazurach pod koniec XX wieku. Absolwent budownictwa lądowego na Uniwersytecie w Olsztynie. Bankowiec z humorem i zagranicznym doświadczeniem. Pracować? - lubi, byle z umiarem i nie z ponurakami. Z pasji pisarz i obserwator życia. Optymista, romantyk, wolontariusz.„Szept Wody" - jego literacki debiut - to romantyczna powieść obyczajowa, z elementami psychologicznymi i społecznymi, osadzona w realiach współczesnych.Jacek Łopuszyński jest też autorem cyklu bajek dla dzieci p.t. „Opowieści pazurem pisane" - aktualnie w przygotowaniu.

Dziesięć opowiadań, dziesięć różnych historii, które łączy jedno – prawdziwy obraz otaczającego nas świata.Autor to świetny obserwator rzeczywistości. Za pomocą prostych, niekiedy dosadnych słów, nierzadko okraszonych humorem, przedstawia dość smutny, ale jakże trafny obraz dzisiejszego świata. Nie szczędzi mu krytyki. Jego świat jest pełen biedy, wyzysku, materializmu, powszechnej kontroli, graniczącej z inwigilacją, biurokracji, braku szacunku do drugiego człowieka, zwłaszcza mężczyzn do kobiet, tęsknoty za prawdziwą miłością.Czytając opowiadania, zaczynamy jednak dostrzegać coś, czego wcześniej nie widzieliśmy albo nie chcieliśmy widzieć. Barwni bohaterowie – kot, emigrant, wdowa czy nienarodzone dziecko – pokazują nam problemy, które często ignorujemy.Książka skłania do refleksji i do zadania sobie pytania: dokąd zmierza ten świat?Janusz Garbaliński - polski pisarz, autor „Dokąd zmierzamy?". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Neuvostoliiton lopullisesti hajottua 1991 lähialuematkailu Luoteis-Venäjälle, etenkin Karjalan tasavaltaan alkoi elpyä paisuen osin jopa buumiksi asti. Ikkuna rajan takaisiin maisemiin oli auki ja houkutteli suomalaisia rajan yli tyydyttämään selittämätöntä kaipuutaan.Niinpä Masa, Heke, Tapsa, Aune, Leena-Maija, Petri ja Jori tulevat puolivahingossa aloittaneeksi oman lähialuematkailuprojektinsa."Mistä me tulemme, ja olemmeko menossa minnekään? Mikä on meidän tarkoitus? Mikä on rajojen tarkoitus?"Tämä teos sijoittuu väljästi tuohon ajanjaksoon, jolloin ikkuna näihin rajan takaisiin, jopa myyttisiin maisemiin, oli vielä auki."Masa hengitti hetken rauhoittuakseen ja mietti sitten taas, odotti mitä sieltä jostain mieleen tulisi. Ja tulihan sieltä vielä. Mieleen tuli virhe. Jopa kokonainen projektikin, kokonainen ihmisen elämänura, elämänkaari, voi osoittautua virheeksi. Mutta koska se on totta, se kuuluu elämään, eikä sitä voi jättää elämän ulkopuolelle. Ja kaikki mikä on elämän sisäpuolella, on rikkaudeksi. Siitä voi oppia jotain. Mutta koska Masa oli uupunut, hänen oli suotavaa nyt jo vihdoinkin hyväksyä repaleinen ajattelunsa, se ettei hänen tarvinnut ymmärtää aivan kaikkea. Sama päti myös Hekeen. Masan poika taas ei vielä näyttänyt välittävän, vaan heitteli kiviä innoissaan Vienanmereen."Jarkko Pajunen (s. 1970) on näyttelijä ja kirjailija. Pajunen on valmistunut teatteritaiteen maisteriksi Teatterikorkeakoulusta Helsingistä ja opiskellut sitä ennen kotimaista kirjallisuutta Helsingin yliopistossa. Hän on esiintynyt lukuisissa suomalaisissa elokuvissa, tv-sarjoissa ja teattereissa sekä kirjoittanut näytelmiä ja kuunnelmia. Sumukkaisuus – Rauhanomaista matkailua ja rajanylityksiä on Pajusen esikoisromaani.

Bielactwo to największy kompleks Zosi. Nie lubi siebie. Szczerze mówiąc, mało co lubi w swoim życiu. Praca w plotkarskiej prasie zamiast rozrywki dostarcza jej rozczarowań. Nie potrafi definitywnie zerwać z chłopakiem. Były wciąż nie jest byłym, za co Zosia ma do siebie pretensje. Nic już się jej nie podoba i wszystko ją wkurza. Stwierdza więc, że czas spakować walizki i wylecieć do Hiszpanii. Wygląda to jak ucieczka od problemów, ale według niej to tylko wakacje. Plan jest prosty. W Tarifie, malutkim miasteczku nad oceanem, Zosia odpocznie, nabierze dystansu i sił, by radzić sobie z nierozwiązanymi problemami. Po miesiącu z nową energią wróci do Warszawy. Plan wydaje się doskonały, jeśli tylko Zosia będzie się go trzymać.Małgorzata Kamińska – była studentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim, bez dyplomu. Mimo to pracowała w największych polskich dziennikach, popularnych tygodnikach, a także w agencji fotograficznej. Była barmanką, managerką, sprzedawcą materiałów budowlanych. Ostatnie sześć lat spędziła w Hiszpanii, w niewielkim miasteczku nad oceanem, gdzie powstała jej pierwsza książka „Weź się".

Czy na pewno potrafisz odróżnić dobro od zła?Rodzinne tragedie, toksyczne związki, przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć... Czy w świecie, gdzie każda międzyludzka relacja może okazać się wielkim rozczarowaniem, a miłość od nienawiści dzieli tylko jeden krok, można komukolwiek naprawdę zaufać?W głowach Sandry, Mikołaja, Amandy, Sebastiana i Basi to pytanie powraca nieustannie. Ich historie, pozornie niezwiązane ze sobą, a jednak przeplatające się w zaskakujący sposób, wywołają lawinę przerażających wydarzeń – bez szans na happy end.Niepokojący thriller, gęsty od emocji i skrywanych tajemnic, w którym nic nie jest takie, jakim się na początku wydawało.Człowiek całe życie się oszukuje. Wierzy, że wszystko wokół niego się zmieni. Albo że zmieni się on sam. Potrafi naobiecywać sobie przysłowiowych gruszek na wierzbie i udawać wiarę w to, że umie dotrzymać wszystkich złożonych sobie w myślach przyrzeczeń. Na początku pojawia się ogromny zapał. Rozpalone wielkie ognisko unoszące się na parę metrów ku niebu. Ale do ogniska nikt nie dokłada nowego drewna. Choć ogień jest piękny i silny, to szybko traci blask, opadając coraz niżej i niżej. W końcu nikt go nie karmi. Dlaczego? Może dlatego, że nie ma czasu. Bo przecież w dzisiejszym świecie tak trudno go znaleźć, właściwie wydaje się, że czas ucieka przez palce, i wszyscy dobrze wiedzą, że nie pomoże przecież wstrzymywanie siłą wskazówek zegara.Magdalena Cieślik - polska pisarka, autorka „Histerii". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

Miłość bywa silniejsza niż więzy krwi.Fotel.Zdawałoby się banalny mebel.Ile jednak sekretów i historii może się w nim kryć? Gdy Emilia przypadkiem odkrywa, że we wnętrzu starego, wykonanego przez jej ojca mebla tkwi pocisk, postanawia rozwikłać jego zagadkę. Ta rodzinna pamiątka wkrótce sprawi, że na jaw wyjdzie dramatyczna wojenna przeszłość rodziny Emilii, a opowieść, którą usłyszy, zmieni na zawsze sposób, w jaki do tej pory myślała o sobie i swoich bliskich...„Fotel" to poruszająca opowieść o sile miłości, trudnych powrotach, dramatycznych wyborach i poświęceniu. Oraz o tym, że więzy krwi nie zawsze są najsilniejszym spoiwem.– Mówi pan, że to jest kula?– Ano kula. Służyłem w wojsku, to i wiem, jak wygląda kula. I powiem pani jedno. Ona tu nie znalazła się przypadkiem. Ktoś specjalnie ją tu umieścił. Wydaje mi się, że zrobił to, aby mieć ją pod ręką. Nawet skóra w tym miejscu była mocniej wytarta. Mówię pani, ta kula nie znalazła się tu przypadkiem. Żaden stolarz nie użyłby drewna z takim czymś w środku. Ale mówiła pani, że to jakaś rodzinna pamiątka.Grażyna Wyszomierska - polska pisarka, autorka „Fotela". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

Eine Fälschung mit verhängnisvollen KonsequenzenDie Kanzlerkandidatin verspricht eine strahlende Zukunft und den Wahlsieg – bis Ungereimtheiten in der Geschichte der Politikerin auftauchen. Gleichzeitig sterben mehrere Menschen unter mysteriösen Umständen. Haben sie zu viel gewusst?Ein junger deutscher Historiker wird bei Warschau tot aufgefunden. Carla, seine Schwester, glaubt nicht an Selbstmord, vor allem, als zwei weitere Personen sterben, die mit ihm in Kontakt standen. Als sie versucht herauszufinden, woran ihr Bruder gearbeitet hat, stößt sie auf eine höchst brisante Recherche, die der Kanzlerkandidatin zum Verhängnis werden könnte. Doch die eigentliche Gefahr lauert im Hintergrund. Und als Carla die Dimension des Komplotts begreift, auf das sie gestoßen ist, schwebt sie längst selbst in Lebensgefahr.Jochen Frech, geboren 1967, gehörte einem Spezialeinsatzkommando (SEK) der Polizei an und stand mit Antiterror-Spezialisten des britischen Special Air Service und dem israelischen Geheimdienst Mossad in Kontakt. Wann immer es ihm seine Zeit erlaubt, schreibt er Kriminalromane und Thriller, gespeist aus seiner langjährigen Erfahrung.

Niektóre morderstwa sprawiają, że nawet policjant zmienia się nie do poznania.W niewielkim mieście dochodzi do serii brutalnych zabójstw młodych kobiet. Detektyw Robert Juszcz i jego świeżo upieczony partner, Bartosz Parela, usiłują odkryć, co łączy wszystkie zbrodnie. Sprawca jest jednak profesjonalny i nieuchwytny, sprytnie zaciera wszelkie ślady i bawi się ze stróżami prawa. Gdy policjantom wydaje się, że trafili na właściwy trop, od razu okazuje się, że zabrnęli w ślepą uliczkę i muszą wrócić do punktu wyjścia. Cechą wspólną wszystkich morderstw jest obecność pentagramu i głębokie nacięcia na ciałach ofiar. W międzyczasie do miasteczka po długiej służbie wojskowej niespodziewanie wraca wieloletni przyjaciel Bartka – Michał Majer.Wkrótce okaże się, kto tak naprawdę stoi po stronie prawa, a kto wciela się w rolę skutecznego zabójcy, którego mianowano Krawcem z Klicji.Damian Jackowiak - polski pisarz, autor „Tożsamości zbrodni". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Czy można odnaleźć wspólną drogę do szczęścia w czasach rozwodów, selfie i botoksu?Bohaterka książki to mieszkanka wielkiego miasta, przeklinająca poranne korki, dręczona wyrzutami sumienia, kiedy zaśpi na zajęcia fitness, i lecząca smutki kolejną sukienką zakupioną on-line. W dzienniku opowiada o perypetiach w swoim związku, życiu we współczesnym świecie oraz o kobiecych potrzebach. Bez cenzury relacjonuje codzienne sytuacje, czułe przekomarzania czy też temperamentne sprzeczki. W powietrzu nieustannie unosi się atmosfera nieskrywanego erotyzmu, a pikantne szczegóły małżeńskiego pożycia bynajmniej nie stanowią tabu. Spotykamy więc bohaterów w sytuacjach bardzo przyziemnych: podczas urządzania mieszkania, przyrządzania posiłków, w chorobie, na imprezie, w łóżku... ¬ czyli zupełnie jak w reality show...Książka dobitnie i z humorem pokazuje, że nie ma jednej recepty na udane pożycie, a wszystkie poradniki można włożyć między bajki.„Grunt to polubić siebie. Ludzie są w jakimś sensie swoją kreacją. Nie ma żadnego odgórnego ideału piękna. Warto być zgodną z samą sobą. Należy zastanowić się – kim chciałabym być? Jak chciałabym wyglądać? Co chciałabym sobą reprezentować? Można zazdrościć osobom w naszym mniemaniu idealnym. Można również zadziałać i stać się dla siebie ideałem. Tak naprawdę wiele rzeczy można w sobie zmienić. Zamiast zazdrościć komuś jędrnej pupy, czy nie lepiej samemu popracować nad swoją, aby osiągnąć wymarzone efekty? Trzeba zadać sobie pytanie – akceptuję czy działam?"Olivia S. - polska pisarka, autorka „Dwoje nie do pary". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

Grzmiące – senna mieścina na krańcach cywilizacji.Iwona, tutejsza dziewczyna o intrygującej urodzie, pracuje w miejscowym ciucholandzie, zwanym szumnie butikiem. Pewnego dnia Karol, który zjawił się w Grzmiących nie wiedzieć skąd i zamieszkał w podupadłym dworku na skraju miasteczka, proponuje Iwonie zatrudnienie w charakterze modelki. Mężczyzna stopniowo wprowadza nieobytą dziewczynę w tajniki sztuki i innych sfer wyższej kultury.Czy chce w ten sposób oczarować i uwieść coraz bardziej zafascynowaną nim dziewczynę, dla której stał się przewodnikiem i mistrzem? Jakkolwiek się rozwinie ich osobliwy związek, jedno jest pewne: dla Iwony już nic nie będzie teraz takie samo jak wcześniej.Waldemar Pernach - polski pisarz, autor „Przypadku Iwony z Grzmiących". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Geniusz i niezrównany dowódca, jedna z najbardziej rozpoznawanych postaci historycznych i jej krótki, ale barwny epizod w Polsce.Od czasu gdy Napoleon po raz ostatni wyjechał z Polski, minęło już przeszło 200 lat. W tym czasie ukazała się niezliczona ilość publikacji traktujących o jego związkach z Polską i Polakami. Także o pobycie cesarza na naszych ziemiach napisano - można by sądzić - już wszystko. Okazuje się jednak, że do tej pory nikt nie pokusił się o syntetyczne opisanie wszystkich jego wizyt na terytorium Polski; nie tej dawnej, przedrozbiorowej, ale dzisiejszej - leżącej miedzy Odrą a Bugiem.Niniejsza publikacja jest uzupełnieniem tej ewidentnej luki. Z przyjemnością oddajemy do rąk Czytelników szczegółowe i jednocześnie przystępne sprawozdanie z pobytu Boga Wojny na terenie Polski. Tropem cesarza przewędrujemy od Odry po Wisłę, przyjmiemy defiladę zwycięstwa w nadmorskim Gdańsku, a nawet przez dziurkę od klucza podglądniemy jego romans z Marią Walewską, który rozkwitł w warmińskim zamku Finckenstein...Jakub Hermanowicz - autor „Napoleona na ziemiach polskich". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Ewa, od wielu lat wdowa, matka blisko osiemnastoletniej Marty, ma dobrą pracę i ustabilizowane życie, ale wieczory spędza zwykle samotnie przed telewizorem. Gdy w majowy poranek w dniu swoich urodzin słyszy od córki, że właśnie została „ryczącą czterdziestką", zaczyna lekko się niepokoić upływającym czasem. Tego samego dnia Marta wyciąga Ewę jako przyzwoitkę na spotkanie z poznanym kilka tygodni wcześniej Mateuszem.Czy z potencjalnej dziewczyny naprawdę staje się potencjalną teściową dla męskiej części ludzkości? – zastanawia się Ewa, obserwując z ukrycia randkujących zakochanych. Czy w macierzyńskim zapamiętaniu nie przegapiła własnego czasu na miłość? – To pytanie dręczy ją jednak tylko do momentu, gdy z opresji ratuje ją pewien przystojniak...– Piotr uważa, że łóżko w sypialni to bardzo wygodna trumna dla namiętności – powiedziałam przekornie. – Twierdzi, że takie rzeczy lepiej robić w dziwnych miejscach, bo to podgrzewa atmosferę.– W takim razie nie będę kupował łóżka do takich rzeczy. Ostatecznie możemy kochać się pod prysznicem.– Albo na podłodze przed kominkiem – zgodziłam się.– Albo na leżaku przed domem – zaproponował.– Ale bardzo cichutko, żeby nie płoszyć zajęcy – zastrzegłam. – Albo klasycznie, w samochodzie.– Albo mniej klasycznie, na pomoście nad jeziorem.– Zawsze też możemy wykorzystać jakieś pochyłe drzewo w lesie.– Albo drugie drzewo w drugim lesie.– Albo trzecie w trzecim? Możliwości są nieograniczone.– No widzisz! – zgodził się. – Nuda nam nie grozi.– Nuda nie, prędzej mandaty za obnażanie się w miejscach publicznych – powiedział do nas pan stojący w kolejce za nami.Anna Konstanty - Rocznik 1980, Lubuszanka. Miłośniczka nadodrzańskich krajobrazów, porannej kawy i deszczowych popołudni. Pierwsze opowiadanie napisała w wieku dwunastu lat. Laureatka kilkunastu konkursów literackich. Autorka tomiku „Wiosna i inne opowiadania". Członek Zarządu Gubińskiego Towarzystwa Kultury. W 2014 roku została uhonorowana nagrodą Powiatu Krośnieńskiego za działalność kulturalną. Od dwudziestu pięciu lat nieprzerwanie pisze pamiętnik.

Den russiske godsejer Ljuba Ranjevskaja vender hjem til sit gods i den russiske provins efter flere år i udlandet. De problemer, hun rejste fra, er imidlertid kun blevet større med tiden.Gensynet med sin berømte og enorme kirsebærhave er nok til at slå de knugende økonomiske problemer helt ud af hendes aristokratiske hoved, selvom godset er så forgældet, at en tvangsauktion er forestående. En ven af familien foreslår, at kirsebærhaven deles op i mindre parceller og sælges fra, men den tanke er helt skandaløs for den virkelighedsfjerne godsejer. Ikke desto mindre lurer de barske realiteter lige om hjørnet, og hvis ikke Ljuba snart skrider til handling, risikerer hun at miste alt.Skuespillet "Kirsebærhaven" er et af Anton Tjekhovs mest berømte værker og en sand klassiker inden for russisk litteratur. Det blev opført første gang i 1904 blot et halvt år før hans død og er sidenhen blev opført tusindvis af gange verden over.Denne oversættelse blev oprindeligt udgivet i 1922.Anton Tjekhov (1860-1904) var en russisk læge og forfatter, der skrev inden for genrerne skuespil, roman og novelle. I 1888 modtog Anton Tjekhov den prestigiøse Pusjkin-pris for sin kortroman "Steppen", og sidenhen er hans værker blevet oversat til en lang række sprog.

Nie ma nic lepszego od wspólnego rodzinnego czytania – takiego, które sprawia, że na twarzach dzieci pojawia się uśmiech.„Przygody niezwykłych bohaterów" ukazują świat widziany z dziecięcej perspektywy. Opisują sprawy trudne, bolesne bądź obce dziecięcemu doświadczeniu. To zbiór bajek terapeutycznych, które w przystępny dla dziecka sposób przedstawiają takie tematy jak adopcja, choroba, przeprowadzka, nocne strachy czy pójście do przedszkola. Razem z Zimową Owieczką, Kaczką Krzykaczką czy ślimakiem Winicjuszem mały czytelnik krok po kroku przebywa całą drogę wyjścia z lęku. Dzięki temu jest w stanie pojąć problem i uczy się, jak go pokonać.Paweł Maj - polski pisarz, autor „Przygód niezwykłych bohaterów". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Obłędna sztafeta zbrodni wśród zakazanych zaułków Łodzi.W Łodzi zaczynają ginąć nastoletnie dziewczyny. Schemat działania porywacza wskazuje na „sezonowego zabójcę", który grasował w mieście kilka lat wcześniej. Uzasadnione jest jednak przypuszczenie, że obecne porwania mogą być dziełem naśladowcy. Przełożeni decydują się przywrócić do służby wydalonego z policji Fiszera, kłopotliwego dochodzeniowca będącego kimś w rodzaju zaćpanego medium, który przed laty, stosując niekonwencjonalne metody, wytropił „sezonowego zabójcę".Śledztwo wiodące przez duszne podwórka, ciemne zaułki i klaustrofobiczne klatki schodowe szybko zaczyna przypominać ryzykowną eskapadę z pogranicza objawienia i szaleństwa, której stawką jest ludzkie życie.Sięgając po tę sensacyjną historię nie należy się nastawiać na proste prawdy i łatwe do rozwiązania zagadki, zamiast tego lepiej jest się przygotować na mroczną podróż w głąb ludzkich umysłów i podglądanie jak rodzi się zło. "Rekonstrukcje" są kryminałem wyłamującym się z prostych schematów sensacyjnych, oferującym czytelnikom nie tylko lekturę, ale i filmowo-fotograficzną opowieść.Katarzyna Pessel, takijestswiat.blogspot.comJan Rychter, (ur. w 1982 r.) – absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Łódzkiego. Publikował poezję na łamach „Tygla Kultury", porzucił jednak wiersze na rzecz prozy. Wskazując swoje twórcze inspiracje, podkreśla rolę, jaką w kształtowaniu jego pisarstwa wywarła powieść modernistyczna i postmodernistyczna. Ceni dorobek literacki m. in. Williama Faulknera, Alaina Robbe-Grilleta czy Thomasa Pynchona. Wierzy w sens twórczych poszukiwań, stąd jego zamiłowanie do formalnych eksperymentów. O ile w debiutanckim W cieniu kamienic wyraźnie widoczne były wpływy XX-wiecznej prozy awangardowej – głównie spod znaku strumienia świadomości oraz nouveau roman – o tyle Rekonstrukcje są raczej świadectwem filmowych fascynacji autora, który podkreśla, że właśnie film, obok literatury, jest jego wielką pasją.

Czy kiedy dusza cierpi od zranień, lekarstwem zawsze jest miłość?Młody mąż, przyszły ojciec i początkujący, zdolny powieściopisarz wiedzie spokojne życie. Wszystko odmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, w momencie gdy odbiera telefon ze szpitala, który zmienia życie całej jego rodziny.Janek siedział na sofie, trzymając na kolanach swą debiutancką powieść. Już tysiące ludzi miały ją w swoich domach i podobnie jak on teraz, czytały ją, strona po stronie, chcąc poznać zakończenie. Niektórzy szczęśliwcy robili to powoli, nie chcąc zbyt szybko zjeść dania, które najwidoczniej im smakowało. Patrzył na okładkę. To niewątpliwie mój wielki sukces, myślał. A czym jest to, co teraz robię? To koniec. Definitywny koniec. Zamknięcie pewnego etapu życia. Odkreślenie go grubą, czarną kreską od tego, co czeka na mnie w przyszłości. Czy to tylko wygodna wymówka – próba uciszenia sumienia, które wrzeszczy teraz z całych sił? Jeśli tak, to jest to bardzo nieudana próba.Myślał o tych, których teraz przy nim nie ma – o Samancie i Kamilku. To oni powinni tu być. Nic nie jest jednak tak, jak powinno. Janek zacisnął zęby.Janusz Kamil Gajdemski (ur. 1993) - powieściopisarz, poeta i autor tekstów piosenek . "Człowiek z blizną", otwierający trylogię "Prawdy", jest jego debiutancką powieścią. Wcześniej ukazał się tomik "Amour". Prywatnie interesuje się psychologią oraz historią współczesną. W przygotowaniu są już jego kolejne powieści: "Trzy miesiące to dwadzieścia godzin", "Powrót do przeszłości", będący kontynuacją "Człowieka z blizną", oraz "I help.pl"

INNA GRUZJA. Bieda, wykluczenie, brak tolerancji?Merabi ma 36 lat, pracuje w firmie ubezpieczeniowej, ma trzy siostry – i uwiera go Gruzja. Mówi: – Budujemy szklane domy, robimy euroremont, ale zaraz spod spodu wychodzi grzyb, bo nie ocieplimy ścian, a zimą nie włączymy kaloryfera, bo nas na to nie stać. Ale chcemy być nowocześni, więc kupujemy to, co kojarzy nam się z Zachodem. Z klatek – brudnych i śmierdzących, bez światła i z przeciągami, bo z jakichś powodów od zawsze buduje się je bez szyb – wchodzisz w świat jak z Dynastii: złoto, szezlongi i kominki, w których nikt nie pali, bo są tylko na pokaz.Na pokaz w Gruzji są też zmiany. Mimo ustawy antydyskryminacyjnej i równości płci wpisanej w konstytucję, kobieta na stanowisku to wciąż rzadkość, a osoba transpłciowa może zostać pobita na ulicy – i nikt jej nie pomoże.Stasia Budzisz - Absolwentka filologii polskiej i rosyjskiej na Uniwersytecie Gdańskim oraz Polskiej Szkoły Reportażu. Dla freelancerki porzuciła pracę w korporacji farmaceutycznej, w której pracowała prawie dekadę. Obecnie tłumaczy z rosyjskiego na polski (także w odwrotnej kolejności) i pisze reportaże m.in. dla „Przekroju" i „Nowej Europy Wschodniej". Brała udział w projekcie reporterskim Światła Małego Miasta i jest współzałożycielką grupy reporterskiej Głośniej.

Dzieło autora scenariusza do ikonicznego serialu „Czterdziestolatek"!Tytuł dzieła jest przewrotny i sugeruje, że to rodzaj prywatnych zapisków Toeplitza, które nie powinny trafić do szerokiego grona odbiorców. Tymczasem autor miał nadzieję, że ,,Czytelnik odnajdzie w nim także echa własnych przemyśleń i przypomni sobie fakty, które zaprzątały również i jego uwagę". ,,Mówienie do siebie" to antologia zawierająca wyselekcjonowane felietony, które w latach 1973-1977 publikowano w tygodniku ,,Kultura". Zbiór tekstów pokazuje efekty kronikarskiej pracy autora, dzięki nim czytelnik ma okazję poczuć atmosferę życia w Polsce lat 70-tych XX wieku. Szeroka tematyka felietonów pozwala zrozumieć zjawiska społeczno-ekonomiczne, które szczególnie zwracały uwagę Toeplitza. Lektura przypadnie do gustu każdemu, kto potrafi docenić ,,smaczki" żywotnej i ciągle atrakcyjnej formy felietonu, a przy tym szuka wartościowej rozrywki na wolne popołudnie lub czas podróży.Krzysztof Teodor Toeplitz pseud. KAT, KTT, Krzysztof Deuter (ur. 28 stycznia 1933 r. w Otrębusach, zm. 30 marca 2010 r. w Warszawie) - pisarz, publicysta, działacz polityczny, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych (m.in. ,,Czterdziestolatka", ,,Sławy i chwały"). Pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej. Ukończył historię sztuki na UW (1955). Zadebiutował w 1947 r. jako krytyk filmowy, był wykładowcą PWST w Warszawie i łódzkiej PWSFTviT, redagował ,,Szpilki", publikował w ,,Przeglądzie Kulturalnym", ,,Polityce, ,,Przeglądzie" i ,,Trybunie". Wydał ponad 30 książek, m.in. powieści "Gorący kartofel", "Zapiski ambasadora Nolandii" i szkice "Groch o ekran". W latach 1955-58 i 1981-87 był kierownikiem literackiego Zespołu Filmowego "Kadr", a w latach 1979-80 Zespołu Filmowego "Iluzjon". Laureat wielu nagród, m.in. Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009).

Kiedy miejsce, w którym spędzamy osiem godzin dziennie, zamienia się w piekło na ziemi, całe nasze życie staje się koszmarem. Pani Krystyna doświadczyła w pracy najgorszego – mobbingu. Własnymi słowami opowiedziała o trudnej walce o godność i sprawiedliwość. Książka jest przejmującym zapisem doznanych przez nią upokorzeń i krzywd, a jednocześnie stanowi bardzo ważny głos w sprawie. Może spowoduje, że inni również przemówią. Może ta opowieść da do myślenia pracodawcom i położy kres zmowie milczenia, która panuje wokół tematu prześladowań w miejscu pracy. Bez wątpienia jest to pozycja godna polecenia. Wspomnienia Pani Krystyny powinny trafić do rąk każdego, bo każdemu może się przydarzyć to samo.Przychodząc po dwuletniej przerwie do pracy, wiedziałam, że będzie to naprawdę bardzo trudny powrót. (...) Po pierwszym dniu zanotowałam w swoim kalendarzu: „Jutro nie mam ochoty ani siły, aby tam iść". Wszyscy odwracali się ode mnie, unikali rozmów ze mną. Było gorzej, niż przypuszczałam.„Autorka zdecydowała się na opisanie swoich przeżyć i podzielenie się z innymi, by zaprezentować jeden ze sposobów walki z mobbingiem.Polecam przeczytanie tej książki. Każda z osób pracujących może w niej znaleźć coś pożytecznego dla siebie."Mariola ŻarnochPrezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Antymobbingowego OSAKrystyna Andruszkiewicz - polska pisarka, autorka „Smaku mobbingu". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

O Indianach, pokonywaniu strachu i prawdziwej przyjaźniTrwają wakacje, na które Paweł bardzo się cieszył, ale chłopiec chodzi smutny i zniechęcony. Jego przyjaciele z podwórka bawią się w Indian, on zaś nie wie, kim są Indianie i o co chodzi w tej zabawie. Koledzy patrzą na Pawła z wyższością i ani myślą go dopuścić do swoich sekretów. Nieoczekiwana pomoc przychodzi ze strony dziadka, który wręcza wnukowi tajemniczą szkatułkę pełną dziwnych przedmiotów. Paweł nawet się nie spodziewa, że dzięki szkatułce dziadka przeżyje wielką indiańską przygodę.Ta książka w zabawny i trzymający w napięciu sposób zapoznaje dzieci z indiańską kulturą i uczy ponadczasowych wartości. Dodatkowo lekturę ułatwi zamieszczony na końcu książki słowniczek pojęć indiańskich.Ewelina Trojanowska - polska pisarka, autorka „Pawła i Indian". Autorka powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jej temat pozostały tajemnicą...

Tamara er dronning af Georgien, og der hviler en tung byrde på hendes spinkle skuldre.Ikke alene er det hendes opgave at tage sig af sit land og forsvare det mod ydre fjender. Hun har også sin ægtemand, prins Giorgi, at tage sig af. Han er både hendes mand og hendes undersåt, og det huer ham ikke. Han flirter skamløst med hendes tjenestepiger, mens han går sine egne veje som overhoved for hæren. Da en ydre fjende truer med krig, spidser det hele til på kongeslottet, og det trækker op til kamp mellem ægtefællerne."Dronning Tamara" er et spændende skuespil fra 1903.Knut Hamsun (1859-1952) var en af Norges største forfattere. Han skrev en lang række romaner og noveller inden for forskellige genrer og modtog i 1920 Nobelprisen i litteratur. Han fik sit litterære gennembrud i 1890 med romanen "Sult", som er en af periodens vigtigste værker inden for norsk litteratur. Knut Hamsun stod endvidere bag en perlerække af digtsamlinger og skuespil.

Najłatwiej obwiniać innych, najtrudniej wybaczyć sobie.Jak z patchworkowej wyszywanki przed czytelnikiem stopniowo odsłaniają się losy kilku osób. Są w różnym wieku, mieszkają w tym samym miasteczku, a niektórzy w tym samym bloku. Wszyscy przed czymś uciekają albo za czymś gonią. Ich historie połączy mocną nicią Franciszek – postać tajemnicza, inteligentna i nieszczęśliwa. Każdy z bohaterów postrzega go inaczej, rośnie w siłę małomiasteczkowa plotka...[...] usiadła w trawie tak wysokiej, że nie było jej widać zupełnie. I on usiadł. Później leżeli. Pytała go o chmury, czy zna ich rodzaje. Mówił, że dla niego chmura jest chmurą. Z niektórych pada, z innych nie. Ot, cała filozofia chmur. [...]Latały pszczoły i osy. Biedronki wędrowały po źdźbłach żółknących w skwarze. Zewsząd dobiegała nieznośna, chaotyczna i do bólu głośna muzyka świerszczy. Ptaki ześwirowały do reszty i darły się wniebogłosy. [...]Włożył jej rękę pod bluzkę. Miała wrażenie, że po jej ciele pełza obrzydliwy zaskroniec. Potem jednak było to nawet przyjemne, ale broniła się.To bolało. Brzydziła się go i chciała go. To nie miał być on. To nie miał być on. Głośno westchnął jej do ucha. Wokół nich rozlewała się gorąca wściekłość traw.Felix Clinta - autor „Wściekłości traw". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Witajcie w Polsce XXI wieku. Kraju, który już dawno nie przypomina tego, w którym przyszło nam żyć. Karmazynowe chmury spowijają nasączone krwią niebo, a zabójstwa i przemoc szerzą się na ulicach i w urzędach. Broń biologiczna, eksperymenty na ludziach, bezsensowne wojny na Bliskim Wschodzie i supernowoczesny narkotyk burzą do końca zachwiane podstawy kraju. Powieść science fiction Mateusza Stypułkowskiego niebezpiecznie przypomina to, co zaczynamy obserwować za własnymi oknami.Mateusz Stypułkowski - polski pisarz, autor „Karmazynowego nieba". Autor powieści bardzo ceni sobie swoją prywatność i pragnie, by informacje na jego temat pozostały tajemnicą...

Erudycyjna i wyrafinowana historia wielkiej ucieczki Leona Pohla i jego domniemanego towarzysza, detektywa Melvina Melone’a. Akcja powieści rozgrywa się w niedalekiej przyszłości, w czasach Imperium - systemu korporacyjno-policyjnego, w megametropolii, gdzie luksusowe centrum oddzielone jest od zmarginalizowanego „podmurza" nieprzekraczalną dla zwykłych śmiertelników granicą.Przygody bohaterów w świecie korporacyjnych procedur, anarchistycznej kontestacji i wszechwładnej konsumpcji, w którym wciąż powracają echa totalitaryzmów, dają pretekst do mnożenia dygresji, odzwierciedlających niepewność i nienormatywność współczesnego człowieka.Powieść wpisuje się w tradycję dzieł autotematycznych oraz ironicznych kryminałów, w których podróż przez świat jest podróżą umysłu, rozpoznającego akt pisarstwa oraz szukającego rozwiązania zagadki tożsamości.Nowy etap życia, nowe wyzwania. Czy naprawdę mogłem nazwać swoją aktualną sytuację nowym etapem mojego życia - ze wszystkimi temu wyrażeniu towarzyszącymi implikacjami i potencjalnymi udrękami? Nie znałem i nadal nie znam odpowiedzi na to pytanie, ale wiedziałem wtedy, że muszę działać, że nie mogę dać się złapać. Ścigany jak trędowaty pies musiałem się gdzieś ukryć, musiałem dostać się, może po raz ostatni, do mojego apartamentu. Przebrać się, wziąć niezbędne do przeżycia z moim towarzyszem rzeczy, może przekąsić co nieco, coś ciepłego, i wyruszyć w dalszą podróż.Oscar Szerkus, ur. w 1989 r. w Berlinie; dorastał w Poznaniu i Gdańsku, skąd pochodzi jego rodzina. W 2014 r. ukończył studia na Wydziale Prawa Wolnego Uniwersytetu w Berlinie. Od 2015 r. pracownik naukowy Katedry Prawa Cywilnego oraz Międzynarodowego Prawa Prywatnego Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie nad Odrą; autor szeregu publikacji naukowo-dydaktycznych z zakresu prawa. W ramach studiów doktoranckich na Wolnym Uniwersytecie zajmuje się badaniem historii Polski w czasie okupacji 1939-1945, ze szczególnym uwzględnieniem sądownictwa podziemnego. Nocne oświetlenie pola bitwy jest jego pierwszą powieścią.